Ένα από τα πρόσφατα αποκτήματα είναι και ο (τεράστιος...) τόμος αυτός, για την ιστορία της αναλυτικής φιλοσοφίας. Εννοείται πως δεν έχω και πολλές γνώσεις, σχετικά. Γι'αυτό ενδιαφέρομαι και αγοράζω βιβλία. Εννοείται επίσης πως δεν προλαβαίνω να τα διαβάσω όλα(!!!), αποσπασματικά μόνο - ντροπή μου, ξέρω, αλλά η μέρα έχει μόνο 24 ώρες...
http://www.oxfordhandbooks.com/view/10.1093/oxfordhb/9780199238842.001.0001/oxfordhb-9780199238842
Διάλεξα να παραθέσω μόνο δύο μικρά αποσπάσματα από ένα (κεφάλαιο 26) από τα κεφάλαια του βιβλίου.
Peter Lamarque, "Analytic Aesthetics" (pp. 770-794)
"Let us start with the concept of art. In the (pre-analytic) history of aesthetics it was common to seek an 'essence' of art in some signle feature, such as mimesis or expression or play or 'significant form'. Most such efforts, however, seemed to fit some forms of art better than others: painting, perhaps, or poetry or music, or representational but not abstract art. Early analytic philosophers, as noted above, criticized sweeping and grandiose claims about art as either vacuous or untestable. Any substantial common essence across the arts proved elusive." (p. 773)
"If philosophy of language has dominated dicussion of meaning in the literary arts so analytical metaphysics has played a major role not just in clarifying but largely in creating that branch of aesthetics concerned with the ontology of art. On the face of it works of art are a motley: paintings, sculptures. prints, photographs, films, music, literature, drama, architecture, dance, multi-media works, performance art, conceptual art, etc. What kind of entities are these? What ontological categories do they fall under? Is there any underlying unity on this apparent multiplicity?" (p. 782)
Οι φωτογραφίες είναι από το Grain, στην Ομήρου. Μου επέτρεψαν να το φωτογραφίσω (φαίνομαι στην ώρα της ...δημιουργίας, στην προτελευταία φωτογραφία)
Ακρογιάλι
Αφάνταστα δύσκολο ο ποιητής να γίνει Ποίημα
ψαράς να γίνει μαγεύοντας τη θάλασσα υπό
το σεληνόφως την αυγή την ησυχία του καμάτου
με τη μοναδική του βάρκα
σε κάποιο ακρογιάλι του Κόσμου.
Από την ολόφρεσκη ποιητική συλλογή του Μάρκου Μέσκου, "Άλφα Βήτα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου