7 Φεβρουαρίου 2014 εγκαινιάσθηκε έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Allard Pierson, του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, με τίτλο "Κριμαία: χρυσός και μυστικά της Μαύρης Θάλασσας". Πριν από την Ολλανδία, τα έργα είχαν εκτεθεί στη Γερμανία. Τα έργα προέρχονταν από 5 Ουκρανικά μουσεία - 4 από τα μουσεία αυτά είναι στην Κριμαία και 1 στο Κίεβο.
Η προσάρτηση της Κριμαϊκής χερσονήσου από τη Ρωσία, στις 18 Μαρτίου, περιέπλεξε πολύ την κατάσταση - και αυτή. Πού θα πρέπει να επιστραφούν μετά το τέλος της έκθεσης; Και η Κριμαία και η Ουκρανία τα διεκδικούν.
Η διεθνής κοινότητα δεν έχει αναγνωρίσει την προσάρτηση της Κριμαίας. Το τεράστιο νομικό ζήτημα που έχει δημιουργηθεί ως προς τα έργα της έκθεσης αυτής, απασχόλησε και απασχολεί Ρώσους και Ολλανδούς δικηγόρους, οι οποίοι μελετούν την αρχική σύμβαση παραχώρησης/δανεισμού των έργων.
Οι υπεύθυνοι του Ολλανδικού μουσείου θα προτιμούσαν να επικεντρωθούν στις καλλιτεχνικές λεπτομέρειες κάποιων μοναδικών έργων της έκθεσης. Οι δικηγόροι τους θεωρούν ότι το κλειδί για τη λύση βρίσκεται στις λεπτομέρειες της σύμβασης. Η υπόθεση απασχόλησε και το Ολλανδικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Αρχές Ιουλίου, η Ρωσική κυβέρνηση ανέθεσε την υπόθεση σε δικηγορικό γραφείο "εγνωσμένου γοήτρου, που θα φροντίσει τα συμφέροντά μας στην περίπτωση που δεν θα υπάρξει συμφωνία". "Ελπίζουμε ότι δεν θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο", δήλωνε τότε ο Ρώσος Υπουργός Πολιτισμού, Vladimir Medinski. O Frans Timmermans, ο Ολλανδός Υπουργός Εξωτερικών, είχε αρνηθεί τον Ιούνιο ότι είχε ληφθεί απόφαση υπέρ της Ουκρανίας, δηλαδή να επιστραφούν τα έργα στο Κίεβο. Δήλωνε, πάντως, ότι "η υπόθεση απασχολεί το μουσείο του Άμστερνταμ".
Οι διευθυντές των 4 μουσείων της Κριμαίας έστειλαν επιστολή με τις θέσεις τους στον διευθυντή του Ολλανδικού μουσείου και στον Πρύτανη του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ. Μεταξύ άλλων δήλωσαν πως "παρά το ότι η σύμβαση επισημαίνει πως τα έργα ανήκουν στην πολιτιστική περιουσία της Ουκρανίας ... η ρήτρα 2.2.1 ορίζει πως θα πρέπει να επιστραφούν στα μουσεία της Κριμαίας".
Επίσης, σε άλλο σημείο της επιστολής τους, υπενθύμιζαν ότι τα αρχαιολογικά ευρήματα "δημιουργήθηκαν στην Κριμαία και σε καμία άλλη διοικητική έδρα της Ουκρανίας και διατηρούν άμεση σχέση με τους αρχαίους πολιτισμούς που άφησαν τα ίχνη τους στη χερσόνησο".
Τον Απρίλιο είχε παρέμβει στην αφορώσα σε αυτά τα πολιτιστικά αγαθά διένεξη και η Δούμα (το Ρωσικό Κοινοβούλιο), με τη δήλωση ότι η συλλογή θα έπρεπε να επιστρέψει "στον τόπο από τον οποίο αναχώρησε".
"Είναι, αληθινά, μια μοναδική και περίπλοκη υπόθεση και κάνουμε λεπτομερή έρευνα για να την ξεκαθαρίσουμε", δηλώνουν οι υπεύθυνοι του Ολλανδικού μουσείου. Κυρίως θέλουν να ξεκαθαρισθεί "ποιος έχει δικαίωμα στα έργα, ποιοι νόμοι μπορούν να εφαρμοσθούν, ποιες διεθνείς συμβάσεις και η λεπτομερής προέλευση των θησαυρών".
Η έκθεση κλείνει σήμερα, 31 Αυγούστου - μετά από παράταση (έληγε, αρχικά, τον Ιούνιο) λόγω μεγάλης προσέλευσης. Μήνες μελετών και νομικών γνωματεύσεων δεν έδωσαν πειστική συγκεκριμένη απάντηση στο ερώτημα πού πρέπει να επιστραφούν. Το Ολλανδικό μουσείο - όπως αναφέρει και η Isabel Ferrer, στην El País -, προσπαθώντας να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, αποφάσισε προσωρινά να παραμείνουν στην Ολλανδία, "σε ένα ασφαλές μέρος", ελπίζοντας ότι θα επιλυθεί το ζήτημα είτε με διεθνή διαιτησία ή, καλύτερα, με συμφωνία μεταξύ των μερών.
Δεν έχει καμία, μα καμία σχέση με την ανάρτηση, ...πλην όμως έχει πολύ χαρούμενο ρυθμό και σας το χαρίζω να σας συνοδεύει τον Σεπτέμβριο!!:
https://www.youtube.com/watch?v=HD2FzFFQ0Sc
Καλό μήνα, καλή εβδομάδα!!
Ένα άρθρο σχετικά με το ιστορικό και νομικό πλαίσιο,στο οποίο βασίζει η Ρωσία τις αξιώσεις της στην Κριμαία,θα ήταν πολύ εποικοδομητικό.Πολύ ενδιαφέρον θα είναι και το θέμα της διαδοχής στις συμβάσεις,που εμπεριέχουν εκτέλεση εντός ορίων Κριμαίας και υπογράφησαν ενόσω ήταν τμήμα της Ουκρανίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ ωραίες οι προτάσεις, αλλά άπτονται περισσότερο του Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου - σίγουρα η πρώτη, αλλά και η δεύτερη, ως βάση και για τα ζητήματα Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου που πιθανότατα θα γεννηθούν. Μακάρι να είχα τον χρόνο να ασχοληθώ περισσότερο και με αυτόν τον συνδυασμό ζητημάτων. Κρατώ στο μυαλό μου, πάντως, τη σκέψη.
ΑπάντησηΔιαγραφή