Σκηνικά με τριαντάφυλλα.
Χθες, Πρωτομαγιά, πήγα και αγόρασα σε ένα αγαπημένο μου ανθοπωλείο στη Σπύρου Μερκούρη αυτό το μικρό βαζάκι με τα ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ μου βαθυκόκκινα τριαντάφυλλα.
Σήμερα μου ήρθε να το φωτογραφίσω με διαφορετικό φόντο κάθε φορά. Είναι απίστευτο το πόσο διαφορετικό φαίνεται, αναλόγως του πού είναι στημένο.
Επιτέλους μου έστειλε ο Springer μερικά αντίτυπα του βιβλίου μου. Με συγκινεί να το βλέπω... Καμιά φορά, κοιτώντας το (μου συμβαίνει και με τα άλλα μου βιβλία) σκέφτομαι: "Για φαντάσου... το έγραψα..."
Όπως έχω ίσως ξαναγράψει, δεν έχω νοοτροπία συλλέκτη, δεν έχω καν ανεπτυγμένο το αίσθημα της ιδιοκτησίας. Χρόνια όμως τώρα, με ιντριγκάρει να διαβάζω για συλλέκτες, να καταλάβω τι είναι αυτό που τους κινεί. Από πολλά χρόνια ..συλλέγω βιβλία για τους συλλέκτες. Ακόμα και με αφορμή το όνειρο που είχα κάποτε να γράψω για αυτούς (και που τώρα έγινε πραγματικότητα, για φαντάσου!), αγόραζα και άλλα βιβλία, όχι μόνο νομικά, αλλά και κοινωνιολογικά, και βιογραφίες και αυτοβιογραφίες, συλλεκτών, ιδρυτών μουσείων, εμπόρων έργων τέχνης, πλαστογράφων έργων τέχνης (δεν το πιστεύετε, αλλά υπάρχουν και τέτοιες αυτοβιογραφίες, κάποιες φορές ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες!) αλλά και μυθιστορήματα με επίκεντρο συλλέκτες ή μουσεία.
Προχθές το βράδυ ξεκίνησα να διαβάζω το τελευταίο βιβλίο του [σημαντικότατου Άγγλου λογοτέχνη) Ian McEwan, "The Children Act". Το είχα αγοράσει πριν 2 μήνες (έχω σχεδόν όλα τα βιβλία του) και ήταν στις στήλες αναμονής ανάγνωσης... Από το λίγο που έχω διαβάσει ως τώρα φαίνεται γοητευτικό.
Όπως υποψιάζεστε από τον τίτλο, έχει άμεση σχέση με τον νομικό κόσμο. Από το εσώφυλλο του βιβλίου:
Fiona Maye is a leading High Court judge, presiding over cases in the family court. She is renowned for her fierce intelligence, exactitude and sensitivity. But her professional success belies private sorrow and domestic strife. There is the lingering regret of her childlessness, and now her marriage of thirty years is in crisis.
At the same time, she is called on to try an urgent case: for religious reasons, a beautiful seventeen-year-old boy, Adam, is refusing the medical treatment that could save his life, and his devout parents share his wishes. Time is running out. Should the secular court overrule sincerely held faith? In the course of reaching a decision Fiona visits Adam in hospital - an encounter which stirs long-buried feelings in her and powerful new emotions in the boy. Her judgment has momentous consequences for them both.
Διαβάστε κριτική στον Guardian, για το βιβλίο αυτό.
http://www.theguardian.com/books/2015/apr/26/the-children-act-ian-mcewan-review-compelling-rational-religious-belief
Black, "Everything's Coming Up Roses":
https://www.youtube.com/watch?v=PrFfzOYY45M
Shirley Bassey, "Everything's Coming Up Roses":
https://www.youtube.com/watch?v=SCtqfRRGosk
Χθες, Πρωτομαγιά, πήγα και αγόρασα σε ένα αγαπημένο μου ανθοπωλείο στη Σπύρου Μερκούρη αυτό το μικρό βαζάκι με τα ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ μου βαθυκόκκινα τριαντάφυλλα.
Σήμερα μου ήρθε να το φωτογραφίσω με διαφορετικό φόντο κάθε φορά. Είναι απίστευτο το πόσο διαφορετικό φαίνεται, αναλόγως του πού είναι στημένο.
Επιτέλους μου έστειλε ο Springer μερικά αντίτυπα του βιβλίου μου. Με συγκινεί να το βλέπω... Καμιά φορά, κοιτώντας το (μου συμβαίνει και με τα άλλα μου βιβλία) σκέφτομαι: "Για φαντάσου... το έγραψα..."
Όπως έχω ίσως ξαναγράψει, δεν έχω νοοτροπία συλλέκτη, δεν έχω καν ανεπτυγμένο το αίσθημα της ιδιοκτησίας. Χρόνια όμως τώρα, με ιντριγκάρει να διαβάζω για συλλέκτες, να καταλάβω τι είναι αυτό που τους κινεί. Από πολλά χρόνια ..συλλέγω βιβλία για τους συλλέκτες. Ακόμα και με αφορμή το όνειρο που είχα κάποτε να γράψω για αυτούς (και που τώρα έγινε πραγματικότητα, για φαντάσου!), αγόραζα και άλλα βιβλία, όχι μόνο νομικά, αλλά και κοινωνιολογικά, και βιογραφίες και αυτοβιογραφίες, συλλεκτών, ιδρυτών μουσείων, εμπόρων έργων τέχνης, πλαστογράφων έργων τέχνης (δεν το πιστεύετε, αλλά υπάρχουν και τέτοιες αυτοβιογραφίες, κάποιες φορές ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες!) αλλά και μυθιστορήματα με επίκεντρο συλλέκτες ή μουσεία.
Προχθές το βράδυ ξεκίνησα να διαβάζω το τελευταίο βιβλίο του [σημαντικότατου Άγγλου λογοτέχνη) Ian McEwan, "The Children Act". Το είχα αγοράσει πριν 2 μήνες (έχω σχεδόν όλα τα βιβλία του) και ήταν στις στήλες αναμονής ανάγνωσης... Από το λίγο που έχω διαβάσει ως τώρα φαίνεται γοητευτικό.
Όπως υποψιάζεστε από τον τίτλο, έχει άμεση σχέση με τον νομικό κόσμο. Από το εσώφυλλο του βιβλίου:
Fiona Maye is a leading High Court judge, presiding over cases in the family court. She is renowned for her fierce intelligence, exactitude and sensitivity. But her professional success belies private sorrow and domestic strife. There is the lingering regret of her childlessness, and now her marriage of thirty years is in crisis.
At the same time, she is called on to try an urgent case: for religious reasons, a beautiful seventeen-year-old boy, Adam, is refusing the medical treatment that could save his life, and his devout parents share his wishes. Time is running out. Should the secular court overrule sincerely held faith? In the course of reaching a decision Fiona visits Adam in hospital - an encounter which stirs long-buried feelings in her and powerful new emotions in the boy. Her judgment has momentous consequences for them both.
Διαβάστε κριτική στον Guardian, για το βιβλίο αυτό.
http://www.theguardian.com/books/2015/apr/26/the-children-act-ian-mcewan-review-compelling-rational-religious-belief
Black, "Everything's Coming Up Roses":
https://www.youtube.com/watch?v=PrFfzOYY45M
Shirley Bassey, "Everything's Coming Up Roses":
https://www.youtube.com/watch?v=SCtqfRRGosk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου