Ιδομενέας - Μια Γερμανική ματιά σε μύθο Ελληνικό

Πήγα την Τρίτη στην Πειραιώς 260, να παρακολουθήσω τον "Ιδομενέα", το θεατρικό κείμενο του Ρόλαντ Σίμμελπφένιχ, σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου.

http://www.greekfestival.gr/article55.htm

http://www.lifo.gr/team/u46471/50252

Της ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗΣ Κατερίνας Ευαγγελάτου! Τη θαυμάζω απεριόριστα - τη θεωρώ ΕΥΦΥΕΣΤΑΤΗ και ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΛΕΝΤΟ - και ο θαυμασμός μου αυτός δικαιώνεται σε κάθε της σκηνοθεσία.

Διαβάστε και μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή της, με αφορμή τη σκηνοθεσία της αυτή:

http://popaganda.gr/katerina-evangelatou-ipsose-dio-ori-stin-pireos-260/

Στην Ιλιάδα (κοιτάξτε ένα πανέμορφο χειρόγραφο του έπους - δυστυχώς δεν θυμάμαι πού το βρήκα..)

αναφέρεται ότι η επιστροφή του Βασιλιά Ιδομενέα στην Κρήτη ήταν ήρεμη, χωρίς άσχημα γεγονότα.

Ο Βιργίλιος, στην Αινειάδα, αναφέρει ότι ο στόλος του, των 80 πλοίων, έπεσε σε θαλασσοταραχή μεγάλη, βούλιαξαν τα 79 πλοία και ο Ιδομενέας έταξε στον Ποσειδώνα, αν σωθεί, να θυσιάσει το πρώτο πλάσμα που θα έβλεπε όταν θα έφθανε στην Κρήτη. Το πρώτο πλάσμα όμως ήταν ο γιος του...

Και οι μυθολογικές εκδοχές πολλαπλασιάζονται: δεν σκότωσε τον γιο του, και οι θεοί, θυμωμένοι, έστειλαν πανούκλα στην Κρήτη. Ή, το αντίστροφο: σκότωσε τον γιο του, και γι'αυτό θύμωσαν οι θεοί.

Μέσα στις διάφορες εκδοχές για τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί και που επακολούθησαν, μπλέκει και το όνομα του Ναυπλίου του νεώτερου, ο οποίος, απελπισμένος και μανιασμένος για τον άδικο θάνατο του γιου του, Παλαμήδη, στην Τροία, μετά από διαβολή του Οδυσσέα και των συν αυτώ (π.χ. του Ιδομενέα), "προκάλεσε" μοιχεία της συζύγου του Ιδομενέα και ως μια από τις συνέπειες, καταστροφές και θανάτους.

                          "Ο Παλαμήδης μπροστά στον Αγαμέμνονα", του Rembrandt

                                   "Η επιστροφή του Ιδομενέα στην Κρήτη", του Gamelin

Πολλούς θανάτους και απελπισία έχει [και] αυτός ο μύθος... Θεωρητικά, ένας από τους στόχους του Γερμανού δραματουργού (που παρουσιάζει στο έργο του τις διάφορες εκδοχές) ήταν να καταδείξει και το εύθραυστο της ζωής και το καταδικαστέο της βίας και των άδικων θανάτων.

Μύθος συγκλονιστικός (με όλες τις εκδοχές του), σκηνοθεσία αριστουργηματική, όπου όλοι οι ηθοποιοί συντονίζονταν άψογα και διηγούνταν με τέλειο ρυθμό και καταπληκτική εικόνα την ιστορία, τις ιστορίες. Μπράβο στην Ευαγγελάτου, ακόμα μια φορά!!

Μας συγκλόνισε το κείμενο; Φοβάμαι πως όχι και τόσο... Υπερβολικά εγκεφαλικό, υπονόμευσε την επιθυμητή συγκίνηση.