Ακόμα μια φορά - νύξεις κάποιες έχω κάνει σε άλλες αναρτήσεις - θα ήθελα να αναφερθώ στην καταπληκτική εμπειρία των θερινών μαθημάτων της Ακαδημίας της Χάγης. Την είχα εγώ αυτή την εμπειρία το καλοκαίρι του 1987 - το φοβερό καλοκαίρι εκείνο που στην Ελλάδα πέθαναν τόσοι άνθρωποι από τον καύσωνα.. θυμάμαι ότι μου το έλεγαν εκεί που ήμουν, όσοι άκουγαν ειδήσεις, κάτι που για πολλούς (όπως και για μένα) δεν ήταν εφικτό, αφού μέναμε σε δωμάτια οικογενειών και δεν είχαμε πρόσβαση σε τηλεόραση και ραδιόφωνο.
Τα μαθήματα εξαιρετικά (ακόμα και των πιο ..βαρετών καθηγητών), η κοινότητα των σπουδαστών πολυφυλετική, πολυπολιτισμική, οι παρέες τεράστιες - για όποιον επιθυμούσε να γνωρίσει ανθρώπους από άλλα κράτη, διότι πάντα υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν και τόσο..
Θυμάμαι ακόμα πολλά στοιχεία από τα μαθήματα, θυμάμαι τα πάντα σχεδόν από τους ανθρώπους. Και είχα την τύχη να κάνω πολύ καλούς φίλους εκεί. Πριν λίγες μέρες "ξαναβρήκα" ηλεκτρονικά κάποιους από αυτούς. Πολύ μεγάλη η χαρά μου γι'αυτό! Πάντα το ανθρώπινο στοιχείο είναι αυτό που προηγείται, για μένα. "Αυτός ο κόσμος, ο μικρός ο μέγας" (μου "επιτρέπει", ελπίζω, ο ποιητής μας...)
Πάντα προτρέπω τους φοιτητές μου - σχεδόν τους πιέζω! - να πάνε στη Χάγη, στα τριών εβδομάδων μαθήματα είτε Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου είτε Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου.
Γερμανία, Ολλανδία, Ελλάδα (οι τρεις φωτογραφίες κατωτέρω, είναι από δεξίωση στο Δημαρχείο)
ΗΠΑ (Καλιφόρνια), Ελλάδα, Αυστραλία (νομίζω...!)
Ολλανδία, Ελλάδα, Γερμανία, Βέλγιο (ελπίζω... πάλι..!)
Ισπανία (Βαλένθια) - María Emilia, Teresa y las otras, ¡Hola!
Στο σπίτι που έμενα. Σε άλλα δύο δωμάτια έμεναν μια Γερμανίδα και μια Βελγίδα. Το ..τέταρτο μέλος της παρέας είναι η μαμά μου που είχε έρθει τις τελευταίες δύο ημέρες, για να συνεχίσουμε από εκεί, στο Αμστερνταμ και στο Λονδίνο, μια εβδομάδα.
Τα μαθήματα εξαιρετικά (ακόμα και των πιο ..βαρετών καθηγητών), η κοινότητα των σπουδαστών πολυφυλετική, πολυπολιτισμική, οι παρέες τεράστιες - για όποιον επιθυμούσε να γνωρίσει ανθρώπους από άλλα κράτη, διότι πάντα υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν και τόσο..
Θυμάμαι ακόμα πολλά στοιχεία από τα μαθήματα, θυμάμαι τα πάντα σχεδόν από τους ανθρώπους. Και είχα την τύχη να κάνω πολύ καλούς φίλους εκεί. Πριν λίγες μέρες "ξαναβρήκα" ηλεκτρονικά κάποιους από αυτούς. Πολύ μεγάλη η χαρά μου γι'αυτό! Πάντα το ανθρώπινο στοιχείο είναι αυτό που προηγείται, για μένα. "Αυτός ο κόσμος, ο μικρός ο μέγας" (μου "επιτρέπει", ελπίζω, ο ποιητής μας...)
Πάντα προτρέπω τους φοιτητές μου - σχεδόν τους πιέζω! - να πάνε στη Χάγη, στα τριών εβδομάδων μαθήματα είτε Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου είτε Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου.
Γερμανία, Ολλανδία, Ελλάδα (οι τρεις φωτογραφίες κατωτέρω, είναι από δεξίωση στο Δημαρχείο)
ΗΠΑ (Καλιφόρνια), Ελλάδα, Αυστραλία (νομίζω...!)
Ολλανδία, Ελλάδα, Γερμανία, Βέλγιο (ελπίζω... πάλι..!)
Ισπανία (Βαλένθια) - María Emilia, Teresa y las otras, ¡Hola!
Στο σπίτι που έμενα. Σε άλλα δύο δωμάτια έμεναν μια Γερμανίδα και μια Βελγίδα. Το ..τέταρτο μέλος της παρέας είναι η μαμά μου που είχε έρθει τις τελευταίες δύο ημέρες, για να συνεχίσουμε από εκεί, στο Αμστερνταμ και στο Λονδίνο, μια εβδομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου