Έκλεισε άλλος ένας κύκλος ...λαιλάπων (αλλεπάλληλων συγγραφικών υποχρεώσεων) και σχεδόν άμεσα θα αρχίσει άλλος, δεν υπάρχει σωτηρία....! Σε αυτά τα μεσοδιαστήματα (και όχι μόνο τότε) βρίσκω ευκαιρία και τρέχω "σε αναζήτηση του χαμένου χρόνου" που έλεγε και ο Proust. Εντάξει, δεν το έλεγε γι'αυτό, αλλά το προσαρμόζω εγώ στις εκάστοτε περιστάσεις!
Έτσι, αγόρασα άλλα 2-3 λογοτεχνικά έργα (τα οποία πλέον τείνω να διαβάζω παράλληλα, κάτι που δεν σας συνιστώ ΚΑΘΟΛΟΥ!!!). Μεταξύ αυτών, το πολύ ενδιαφέρον (για μένα, σίγουρα) "Για τί πράγμα μιλάω όταν μιλάω για το τρέξιμο", του Ιάπωνα Χαρούκι Μουρακάμι, ο οποίος εδώ και τριάντα χρόνια, όταν και πούλησε το τζαζ μπαράκι που είχε, για να αφοσιωθεί στο γράψιμο μυθιστορημάτων, άρχισε να τρέχει μεγάλες αποστάσεις, πλέον μαραθώνιους, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, για να ενισχύει το μυϊκό του σύστημα και να αυξάνει τις σωματικές αντοχές του και άρα και τη δυνατότητα συγκέντρωσης στη δουλειά του. Κάτι ξέρω κι εγώ που λέω για τον χορό..!! Πηγαίνω συχνά όντας υπό διάλυση, από τη σωματική και ψυχική κούραση των υπολοίπων πραγμάτων της ζωής μου και φεύγω ενισχυμένη!
Επίσης, χθες (Σάββατο) βράδυ, πήγα στο θέατρο Θησείον, στην παράσταση "Η Αφροδίτη με τη Γούνα". Ενθουσιάστηκα με τις ερμηνείες!
Αυτά έγραψα χθες, σαν σχόλιο σε έναν ιστότοπο με παρουσιάσεις θεατρικών παραστάσεων:
"Πριν λίγο επέστρεψα από την παράσταση αυτή. Δεν θα πω ότι με ενθουσίασε το κείμενο - αν και είχε και γοητευτικές ανατροπές. Όμως με γοήτευσαν πραγματικά οι ερμηνείες των ηθοποιών: Βίκυ Παπαδοπούλου και Γιώργος Παπαγεωργίου, πραγματικά ΠΑΡΑ πολύ καλοί!!!! Μπράβο σας!"
Θεωρούσα και θεωρώ ότι ο Γιώργος Παπαγεωργίου θα έχει ΠΟΛΥ φωτεινή πορεία σε αυτά που κάνει, εφόσον συνεχίσει με την ίδια συνέπεια. Η Βίκυ Παπαδοπούλου, ομολογώ, μου φάνηκε χθες ότι έχει εξελιχθεί με γεωμετρική πρόοδο. Μπράβο τους και πάλι!
Από χορογραφία του Uwe Scholz.
Μια καληνύχτα σε όλους σας και ιδιαιτέρως στη Θάλεια Διαθεσοπούλου, παλιά μου (εξαιρετική!) μεταπτυχιακή, που είχα χάσει τα ίχνη της από πέρσι την άνοιξη και μου έστειλε σήμερα ..σήματα καπνού από τη Γενεύη, όπου κάνει και άλλο μεταπτυχιακό.
Όνειρα γλυκά, καλή εβδομάδα
Έτσι, αγόρασα άλλα 2-3 λογοτεχνικά έργα (τα οποία πλέον τείνω να διαβάζω παράλληλα, κάτι που δεν σας συνιστώ ΚΑΘΟΛΟΥ!!!). Μεταξύ αυτών, το πολύ ενδιαφέρον (για μένα, σίγουρα) "Για τί πράγμα μιλάω όταν μιλάω για το τρέξιμο", του Ιάπωνα Χαρούκι Μουρακάμι, ο οποίος εδώ και τριάντα χρόνια, όταν και πούλησε το τζαζ μπαράκι που είχε, για να αφοσιωθεί στο γράψιμο μυθιστορημάτων, άρχισε να τρέχει μεγάλες αποστάσεις, πλέον μαραθώνιους, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, για να ενισχύει το μυϊκό του σύστημα και να αυξάνει τις σωματικές αντοχές του και άρα και τη δυνατότητα συγκέντρωσης στη δουλειά του. Κάτι ξέρω κι εγώ που λέω για τον χορό..!! Πηγαίνω συχνά όντας υπό διάλυση, από τη σωματική και ψυχική κούραση των υπολοίπων πραγμάτων της ζωής μου και φεύγω ενισχυμένη!
Επίσης, χθες (Σάββατο) βράδυ, πήγα στο θέατρο Θησείον, στην παράσταση "Η Αφροδίτη με τη Γούνα". Ενθουσιάστηκα με τις ερμηνείες!
Αυτά έγραψα χθες, σαν σχόλιο σε έναν ιστότοπο με παρουσιάσεις θεατρικών παραστάσεων:
"Πριν λίγο επέστρεψα από την παράσταση αυτή. Δεν θα πω ότι με ενθουσίασε το κείμενο - αν και είχε και γοητευτικές ανατροπές. Όμως με γοήτευσαν πραγματικά οι ερμηνείες των ηθοποιών: Βίκυ Παπαδοπούλου και Γιώργος Παπαγεωργίου, πραγματικά ΠΑΡΑ πολύ καλοί!!!! Μπράβο σας!"
Από χορογραφία του Uwe Scholz.
Μια καληνύχτα σε όλους σας και ιδιαιτέρως στη Θάλεια Διαθεσοπούλου, παλιά μου (εξαιρετική!) μεταπτυχιακή, που είχα χάσει τα ίχνη της από πέρσι την άνοιξη και μου έστειλε σήμερα ..σήματα καπνού από τη Γενεύη, όπου κάνει και άλλο μεταπτυχιακό.
Όνειρα γλυκά, καλή εβδομάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου