Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου - Τάσος Λειβαδίτης

Τεράστιος ποιητής...  Δεν είχα διαβάσει ποιήματά του, μέχρι που είδα ένα στίχο του σε μέιλ της Δήμητρας Μπουλουγούρη, βιβλιοθηκονόμου και βιβλιοφάγου/ας! Της είμαι ευγνώμων που τον "ανακάλυψα".

Στο δρόμο σας θα συναντήσετε ανθρώπους καλούς, πολύ καλούς, αλλά και κάποιους ανθρώπους "μικρούς", κάποιους ανθρώπους πολύ κακούς και μοχθηρούς. Σας εύχομαι να είναι λίγοι αυτοί. Σας εύχομαι και σας παροτρύνω να μην τους αφήσετε να σας επηρεάσουν, να μην τους δώσετε σημασία, δεν αξίζουν τον κόπο, η ζωή είναι μικρή και πολύτιμη, η ζωή είναι "ανώτερη", ευτυχώς. Φιλότιμο και αξιοπρέπεια να είναι τα εμβλήματά σας. Αφήστε τους (στην πλάνη τους) να θεωρούν ότι μπορούν να ελέγχουν τους άλλους ή τη ζωή. Δώστε αξία στη ζωή σας και μην την "ξεπουλήσετε".

Ή, όπως λέει ο στίχος του τραγουδιού: "Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία, εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι".

Ή, όπως λέει ο Τάσος Λειβαδίτης:
"Κι ίσως ό,τι μένει από μας νά'ναι στην άκρη του δρόμου μας
ένα μικρό μη με λησμόνει"
ή:
"Κι αν έχασα τη ζωή μου
την έχασα για πράγματα ασήμαντα: μια λέξη ή ένα κλειδί, ένα χτες ή ένα αύριο
όμως οι νύχτες μου έχουν πάντα ένα άρωμα βιολέτας
γιατί θυμάμαι"
ή:
"Αλλά τα βράδια τί όμορφα που μυρίζει η γη - ώ ανθισμένη μα-
ταιότητα του κόσμου..."

Χαρείτε με ευχές όμορφες, όπως:

ή

                                                                                ή

                                                                                 ή

Γελάστε με ευχές αστείες, όπως:

                                                                            ή

                                                                               ή

Ή, όπως λέει και πάλι ο Τάσος Λειβαδίτης:
"Ώσπου μια νύχτα παραμέρισα τη ζωή μου και βρήκα το ωραίο ρόδο
που μου είχαν υποσχεθεί"



                                                         Σύντομα θα τα ξαναπούμε,
                                                                                           καλό βράδυ!