Το πιο χρήσιμο αξεσουάρ σήμερα, ήταν αυτό στη φωτογραφία!!
Hilary Hahn & Hauschka, "Bounce Bounce"
από το cd τους Silfra.
https://www.youtube.com/watch?v=bvAh91_5jjc
https://www.youtube.com/watch?v=5Q_yLqcDpGU
ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΥΩΔΙΑ
Μερικές φορές η ερημιά γίνεται ανυπόφορη, παίρνεις τότε έναν
αριθμό τηλεφώνου
έστω για ν' ακούσεις μια φωνή, ζητάς ένα όνομα "λάθος" σου απα-
ντάνε
όλα ήταν λάθος, κι οι δρόμοι που πήραμε και τα λόγια που είπαμε
και τα χέρια που κρατήσαμε... Παιδί κρυβόμουν πίσω απ' τον κομό,
εκεί ήταν το άπειρο, αλλά δε χωρούσε παρά μόνο εμένα -
γι' αυτό σας λέω μη ζητάμε περισσότερα κι αργότερα, άντρας πια,
καθόμουν πίσω απ' τα τζάμια και κοίταζα τα φώτα της πό-
λης
έτσι γνώρισα το αναπότρεπτο των χωρισμών - τί θ' απομείνει λοι-
πόν
τί θ' απομείνει από τόσες προσδοκίες, τόσους στεναγμούς;
ένα όνομα και δυό χρονολογίες χαραγμένες στην πέτρα που ο καιρός
θα τις σβήνει σιγά σιγά.
Όλοι φεύγουμε, χωρίς να μάθει τίποτα ο ένας για τον άλλον. Για-
τί; Τί φταίει;
Ή μήπως όλα γίνονται για κάποιο λόγο μυστηριώδη: ένα άλυτο
αίνιγμα ίσως, ή μια τιμωρία;
Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη - ώ ανθισμένη μα-
ταιότητα του κόσμου...
Hilary Hahn & Hauschka, "Bounce Bounce"
από το cd τους Silfra.
https://www.youtube.com/watch?v=bvAh91_5jjc
https://www.youtube.com/watch?v=5Q_yLqcDpGU
ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΥΩΔΙΑ
Μερικές φορές η ερημιά γίνεται ανυπόφορη, παίρνεις τότε έναν
αριθμό τηλεφώνου
έστω για ν' ακούσεις μια φωνή, ζητάς ένα όνομα "λάθος" σου απα-
ντάνε
όλα ήταν λάθος, κι οι δρόμοι που πήραμε και τα λόγια που είπαμε
και τα χέρια που κρατήσαμε... Παιδί κρυβόμουν πίσω απ' τον κομό,
εκεί ήταν το άπειρο, αλλά δε χωρούσε παρά μόνο εμένα -
γι' αυτό σας λέω μη ζητάμε περισσότερα κι αργότερα, άντρας πια,
καθόμουν πίσω απ' τα τζάμια και κοίταζα τα φώτα της πό-
λης
έτσι γνώρισα το αναπότρεπτο των χωρισμών - τί θ' απομείνει λοι-
πόν
τί θ' απομείνει από τόσες προσδοκίες, τόσους στεναγμούς;
ένα όνομα και δυό χρονολογίες χαραγμένες στην πέτρα που ο καιρός
θα τις σβήνει σιγά σιγά.
Όλοι φεύγουμε, χωρίς να μάθει τίποτα ο ένας για τον άλλον. Για-
τί; Τί φταίει;
Ή μήπως όλα γίνονται για κάποιο λόγο μυστηριώδη: ένα άλυτο
αίνιγμα ίσως, ή μια τιμωρία;
Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη - ώ ανθισμένη μα-
ταιότητα του κόσμου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου