Λάτρευα να κάνω ποδήλατο, από πολύ μικρή. Κατά κανόνα, το είχα συνδέσει με καλοκαιρινές διακοπές, αφού δεν ήταν εύκολο να οδηγείς μέσα σε δρόμους με αυτοκίνητα (αναρωτιέμαι πώς αντέχουν και κυκλοφορούν ποδηλάτες στους δρόμους της Αθήνας...).
Ένα από τα λίγα πράγματα που με στενοχωρούσαν μετά τα πολλά και δύσκολα χειρουργεία στον αγκώνα μου (και σε όλο μου το χέρι, μετά από τα τρομερά ιατρικά λάθη που έγιναν), ήταν ότι δεν θα μπορούσα ποτέ πια να κάνω ποδήλατο. Δε βαριέσαι... Και μη χειρότερα.
Πάντα όμως νοιώθω μια παιδική χαρά όταν βλέπω πολλά ποδήλατα μαζεμένα. Μου θυμίζει τη χαρά των παιδικών διακοπών, όταν πηγαίναμε να νοικιάσουμε ποδήλατο για μια ώρα.
Ποδήλατα φοιτητών στο πανεπιστήμιο Stanford.
Φωτογραφία από τη Μαρίνα Παρασχάκη, διδακτορική μου φοιτήτρια. Είμαι ευγνώμων πάντα σε όσους/ες μου κάνουν καλλιτεχνικές προσφορές! Θα ακολουθήσουν σε επόμενη ανάρτηση και άλλες δικές της φωτογραφίες, από έναν πολύ όμορφο τόπο της Ελλάδας.
Laura Welsh, "Break The Fall":
https://www.youtube.com/watch?v=lpp55Iyq4L0
"The Miracle that introduced
Forgotten, as fulfilled."
Emily Dickinson
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου