Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

Τραγούδι του 1947 - λες και οι στίχοι του γράφτηκαν τώρα...

Ποιος το περίμενε στ'αλήθεια
να βγουν ψευτιές και παραμύθια
και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους
που μας τα λέγαν' κάθε βράδυ απ'τα Λονδίνα τους.

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει,
δεν θα το βάλουμε μαράζι
και δεν θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε
γιατί δεν είν'πρώτη φορά που μας τη σκάσατε
και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε
και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου
κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου
γράψε όσα λεν' οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά
οι σύμμαχοί μας στη μοιρασιά
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις
γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.

Σε κάθε χιονισμένη ράχη
σαν πολεμούσαμε μονάχοι
όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε
και μες στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε.

Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα,
η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα,
ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχύσαμε
να μας καθίσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε.

Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα
και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ'ένα στόμα:
Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου
κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου
γράψε όσα λεν' οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά
οι σύμμαχοί μας στη μοιρασιά
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις
γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.

Στίχοι: Μίμης Τραϊφόρος
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ


Με τη σπουδαία φωνή της Σοφίας Βέμπο:

https://www.youtube.com/watch?v=FR_bekaD7-0



Αφιερωμένο σε κάποιους αλλοδαπούς πολιτικούς, "φίλους"....

                                    Φωτογραφίες σημερινές. Με ενέπνευσε ο Δισκοβόλος...