Την αφορμή για την ανάρτηση αυτή μου την έδωσε το πολύ ευχάριστο νέο της έκδοσης στη χώρα μας του σπουδαίου έργου του Giovanni Battista Vico, "La Scienza Nuova", σε (όπως λέγεται) εξαιρετική μετάφραση του Γιώργου Κεντρωτή.
Αυτή την απλή έκδοση (τσέπης) έχω εγώ.
Είχα διαβάσει πολλά για τον Giovanni Battista Vico και τη συμβολή του στην μετέπειτα ανάπτυξη του Συγκριτικού Δικαίου (που ως επιστημονικός κλάδος δεν υφίστατο όταν ζούσε ο Vico), όταν έγραφα το βιβλίο μου "Σταθμοί στην πορεία του Συγκριτικού Δικαίου. Θέσεις και αντιθέσεις" και έκρινα πως όφειλα να τον βάλω χρονικά πρώτο στο κεφάλαιο για τους "Σκαπανείς του Συγκριτικού Δικαίου". Τότε δεν μιλούσαν πολύ για αυτόν (ευφημισμός: μάλλον καθόλου) στην Ελλάδα. Εμένα μου φαινόταν άκρως γοητευτική η επιστημονική του πορεία και αναζήτηση.
2-3 χρόνια αργότερα, όταν έγραφα τις εισηγήσεις μου για το ελεύθερο σεμινάριο που είχα οργανώσει, για τη "Σχέση δικαίου και τέχνης", πάλι "έπεσα" επάνω στον Vico - συγκεκριμένα, όταν έγραφα το κείμενο για τη σχέση δικαίου και μουσικής.
Αυτή την απλή έκδοση (τσέπης) έχω εγώ.
Είχα διαβάσει πολλά για τον Giovanni Battista Vico και τη συμβολή του στην μετέπειτα ανάπτυξη του Συγκριτικού Δικαίου (που ως επιστημονικός κλάδος δεν υφίστατο όταν ζούσε ο Vico), όταν έγραφα το βιβλίο μου "Σταθμοί στην πορεία του Συγκριτικού Δικαίου. Θέσεις και αντιθέσεις" και έκρινα πως όφειλα να τον βάλω χρονικά πρώτο στο κεφάλαιο για τους "Σκαπανείς του Συγκριτικού Δικαίου". Τότε δεν μιλούσαν πολύ για αυτόν (ευφημισμός: μάλλον καθόλου) στην Ελλάδα. Εμένα μου φαινόταν άκρως γοητευτική η επιστημονική του πορεία και αναζήτηση.
2-3 χρόνια αργότερα, όταν έγραφα τις εισηγήσεις μου για το ελεύθερο σεμινάριο που είχα οργανώσει, για τη "Σχέση δικαίου και τέχνης", πάλι "έπεσα" επάνω στον Vico - συγκεκριμένα, όταν έγραφα το κείμενο για τη σχέση δικαίου και μουσικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου