Translate

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Forum Non Conveniens - μια παλιά υπόθεση, αφορώσα σε Έλληνες, δυστυχώς...

Τελευταία, ...τυμβωρυχώ! Ίσως όμως όσα "βγάζω στην επιφάνεια" να είναι χρήσιμα σε δικηγόρους, σε ερευνητές, σε φιλοπερίεργους...!

                                    Φωτογραφία του 1999 - Υπόγεια λίμνη της Κεφαλλονιάς


Το 1993 είχε δημοσιευθεί στη Δίκη ένα κείμενό μου, στο οποίο σχολίαζα υπόθεση εφαρμογής του κανόνα forum non conveniens από δικαστήριο των ΗΠΑ. Το επώδυνα ενδιαφέρον για την Ελλάδα ήταν ότι οι διάδικοι ήσαν Έλληνες. Η νοοτροπία του ενός διαδίκου - αλλά και πολλών άλλων ανθρώπων που ακολουθούσαν τον ίδιο τρόπο ζωής, τον ίδιο τρόπο χλιδής... - δυστυχώς είχε καθοριστικά αρνητικές συνέπειες για τη ζωή της χώρας. Εύχομαι - ίσως αεροβατώ, το ξέρω... - να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι το "ευ αγωνίζεσθαι", το να "κερδίζεις όμορφα" (το είχα διαβάσει σε κείμενο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου, ότι ήταν η παρότρυνση του πατέρα του προς αυτόν και θεωρώ ότι είναι πανέμορφη φράση) είναι η σπουδαιότερη πορεία μας στη ζωή.

Ήταν από τα πρώτα κείμενα που έγραφα για τον κανόνα forum non conveniens και η σχετική απειρία μου με οδήγησε να βάλω και ως υπότιτλο το "Ακαταλληλότητα αρμόδιου δικαστηρίου". Δεν θα το έβαζα τώρα. Υπάρχουν τόσες πτυχές του κανόνα αλλά και της εφαρμογής του από τα διάφορα κράτη με Αγγλοσαξονικής επιρροής δίκαια, ώστε να μην είναι απολύτως ακριβές αυτό. Αλλού απαιτείται να είναι το ημεδαπό forum απολύτως ακατάλληλο, αλλού απαιτείται να είναι το αλλοδαπό forum καταλληλότερο, αντιστρέφεται το βάρος απόδειξης, αλλού ισχύουν άλλες επιμέρους προϋποθέσεις, κλπ. Θεωρώ ότι είναι καλύτερα να αναφέρεται ο κανόνας με τον πρωτότυπο Λατινικό όρο - και την Αγγλική/Αμερικανική/Καναδική/Αυστραλιανή κλπ. προφορά, αφού ακριβώς εκεί εφαρμόζεται και σύμφωνα με τη γλώσσα τους προφέρεται.

Για να επαναλάβω αυτό που έχει πει ο σπουδαίος Ιταλός συγκριτικολόγος Rodolfo Sacco: Κάποιες φορές οι συγκριτικολόγοι θα πρέπει να μάθουν να μη μεταφράζουν!

Δεν είναι παραμυθένιο το τοπίο;! Είχα τραβήξει αυτή τη φωτογραφία το 1991, στο ταξίδι στην Καστοριά, με τον εκπρόσωπο της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ, που είχε έρθει από Washington D.C., για να ελέγξει τις συνθήκες ζωής των παράνομα (και σωρηδόν) εισελθόντων από την Αλβανία, τους οποίους είχαν συγκεντρώσει σε καταυλισμούς-στρατόπεδα στα Γιάννενα και στην Καστοριά. Δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα του χωριού.

Και το κείμενο:









Από το ίδιο πανέμορφα χιονισμένο χωριό! Και φαντασθείτε ότι το λέω εγώ που, ενώ αγαπώ πολύ τον χειμώνα, αγχώνομαι με το χιόνι... αντί για ηρεμία, μου προκαλεί μια ανησυχία. Καλά, εννοείται ότι δεν έχω κάνει ποτέ και δεν πρόκειται ποτέ να κάνω σκι! Μου φτάνει ο χορός και το περπάτημα και το κολύμπι!










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου