Shakespeare and the Law

Όταν το 2006 ξεκίνησα το ελεύθερο σεμινάριο στη Νομική Σχολή, "Σχέση δικαίου και τέχνης", είχα ήδη κάποια χρόνια προβληματιστεί αναφορικά με τη σχέση αυτή. Στη συνέχεια, διαβάζοντας άπειρα κείμενα αλλά και επιμένοντας προσωπικά στη σχετική έρευνα και παρατήρηση, ενδυναμώθηκε η πεποίθησή μου ότι, όχι απλώς υπάρχει σχέση αλλά είναι και πολύ στενή. Το δίκαιο της κάθε περιοχής, σε κάθε χρονική περίοδο, αντανακλά τον πολιτισμό - όρος ευρύτερος της τέχνης - της περιοχής και της χρονικής περιόδου κατά τρόπο άλλοτε σαφή, άλλοτε λιγότερο σαφή, άλλοτε αδιόρατο. Το δίκαιο επηρεάζεται από τον πολιτισμό αλλά και τον επηρεάζει, αποτυπώνει τα ιστορικά στοιχεία που έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση της κάθε κοινωνίας.

Η πεποίθησή μου αυτή, πλέον πολύ στέρεη, δικαιώνεται από τα ΠΑΜΠΟΛΛΑ έργα που γράφονται σχετικά.

Ένα από τα πολύ ενδιαφέροντα βιβλία που έχω αποκτήσει πρόσφατα, είναι αυτό που βλέπετε. Εκδόθηκε το 2013 και περιλαμβάνει τις εισηγήσεις συνεδρίου με τον ίδιο τίτλο, που έγινε το 2009 στο University of Chicago.

Παραθέτω μικρά αποσπάσματα από 3 άρθρα.

RICHARD H. MCADAMS, VENGEANCE, COMPLICITY, AND CRIMINAL LAW IN OTHELLO
(p. 121-143)

            Criminal law offers a revealing frame for examining Othello, while the play offers in return some provocative thought experiments for examining law. The play encourages attention to law because, among other reasons, it favorably contrasts the deliberative elements of legal process with the more arbitrary process of private vengeance. In act 5, Othello refuses to accord Desdemona the very procedures that vindicated him of a false charge in act 1. Thus, while some emphasize Shakespeare's criticism of law and lawyers, I contend in section 1 of this essay that Othello shows the virtue of legal processes by the tragedy its absence produces.
..... (p. 121).

RICHARD STRIER, SHAKESPEAR AND LEGAL SYSTEMS. THE BETTER THE WORSE (BUT NOT VICE VERSA)
(p. 174-200)

                 One of the great advantages that literary texts have over others is that literary texts - unlike, for instance, legal ones - do not have to resolve the problems that they raise; they just have to raise them in interesting and provocative ways. This may be true of some philosophical texts as well, although even these sorts of philosophical texts tend to suggest some sort of resolution or accommodation of the difficulties they note. Literary texts do not even have to do that. With this in mind, the problem that I want to raise and ponder in the following essay is this: while there is no doubt that Shakespeare was able to imagine a greaat range of things, one of the things that he seemed consistently unable to imagine was a reasonably attractive and well-functioning legal system. What I will try to show, in fairly brief compass, is that in every instance in which Shakespeare seems to imagine such, and to give it the recognizable features of such, he also immediately raises issues that complicate, undermine, or call into question the possibility and even desirability of such a thing.
..... (p. 174)

RICHARD POSNER, LAW AND COMMERCE IN THE MERCHANT OF VENICE
(p. 147-155)

.....
        Shakespeare wrote The Merchant of Venice at a time when nascent capitalist values were challenging the still-dominant feudal values of Renaissance England. Shylock, despite or perhaps alongside his Old Testament revenger character, personifies the capitalistic ethic. When the Duke of Venice asks him why he would rather have a pound of worthless flesh than a large sum of money, Shylock replies with a commonplace of modern economic theory - the subjectivity of value. He explains that value is determined by willingness to pay, which is a function of the preferences and resources of each individual, rather than by some external, objective, or governmental determination of merit or desert: ...
... (p. 153)

Οι φωτογραφίες (από το διαδίκτυο) είναι από την όπερα που συνέθεσε (με βάση το ομώνυμο έργο του Shakespeare) ο σύγχρονος συνθέτης, πιανίστας και διευθυντής ορχήστρας Thomas Adès, "The Tempest" - πρεμιέρα στο Λονδίνο, το 2004.

Ένα μικρό απόσπασμα:

https://www.youtube.com/watch?v=Sa7aeRzqS3U

Υ.Γ. Σας διαβεβαιώ, δεν το έκανα επίτηδες! Είχα διαλέξει τα αποσπάσματα από τα τρία αυτά άρθρα όταν συνειδητοποίησα ότι και οι τρεις συγγραφείς λέγονται "Richard"!!!