Πήγα το Σάββατο στη Γκαλερί Ζουμπουλάκη - αυτή και οι Νέες Μορφές (όσο υπήρχαν) ήσαν οι αγαπημένες μου αίθουσες τέχνης - να δω την έκθεση του Ζάφου Ξαγοράρη, "Σχέδια Ήχου" και μαγεύτηκα! Πάλι μου βγήκε η παλιά μου αγάπη της προοπτικής, του γραμμικού σχεδίου και θαύμασα το "ανάγλυφο" των σχημάτων μέσα στους πίνακες. Σχέδια ήχου, σχεδόν άκουγες τον ήχο...
Ξαναπήγα σήμερα, για να βγάλω δικές μου φωτογραφίες, με το ipad μου. Δεν ήθελα να αρκεστώ στις έτοιμες φωτογραφίες - που μου είχαν πει από τη Γκαλερί ότι έτσι κι αλλιώς θα μπορούσα να
χρησιμοποιήσω.
http://www.zoumboulakis.gr/default.asp?pid=14&
Για να καταλάβετε τι σημαίνει η κατωτέρω εγκατάσταση, διαβάστε την ιστορία στην επόμενη φωτογραφία. Αγνοούσα τελείως το συγκλονιστικό αυτό γεγονός!
Διαβάστε και μια τρομερά ενδιαφέρουσα συνέντευξή του, με αφορμή την έκθεση αυτή:
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=589561
(μιλώντας για τους καλλιτέχνες: "Αυτό που κάνουμε άλλωστε είναι μια αντανάκλαση της ίδιας της πραγματικότητας και ταυτόχρονα μια πρόταση")
Πέρασα στη συνέχεια από μια άλλη αγαπημένη αίθουσα τέχνης την "έκφραση - γιάννα γραμματοπούλου", χωρίς να ξέρω τι παρουσιάζει και κατά σύμπτωση ετοίμαζαν την αίθουσα για τα σημερινά εγκαίνια της ατομικής έκθεσης του Σπύρου Κουρσάρη, με τίτλο "Η άλλη μνήμη". Δεν είχαν ολοκληρώσει απολύτως το στήσιμο της έκθεσης, αλλά ήσαν πολύ ευγενείς και με άφησαν να δω και να φωτογραφίσω τα έργα. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση - σας δείχνω 2 έργα του που με γοήτευσαν: το ένα σε πλημμυρίζει από χαρά και αισιοδοξία, το άλλο συγχρόνως σε υπνωτίζει και σε "απειλεί" (δικές μου οι εντυπώσεις).
Πλάκα δεν έχει;! Φωτογράφιζα την αναγγελία της έκθεσης, που ήταν στη βιτρίνα, και τελικά φωτογράφισα και το καθρέφτισμά μου!
Συνέντευξη του εξαίσιου σύγχρονου λογοτέχνη, Ανδρέα Μήτσου, σήμερα στην Εφημερίδα των Συντακτών. Τον ρωτάει η Μαριαλένα Σπυροπούλου:
Τι πιο οδυνηρό συνειδητοποιήσατε σε αυτά τα 30 χρόνια γραφής σας και τι αποδείχθηκε το πιο απελευθερωτικό;
Και αυτός απαντά: "Το οδυνηρό είναι ότι δεν κατανοώ αυτόν τον χώρο. Είδα φως και μπήκα και αυτή η έκπληξη για την αφέλειά μου τον πρώτο καιρό με γέμιζε άγχος, τώρα με γεμίζει χαρά. Είμαι ένα αλλόκοτο παγόνι σε αυτό τον χώρο, και αυτό είναι και το δυσάρεστο και το ευχάριστο. ..."
Τέλειο. Θα μπορούσε να εκφράσει και άλλους, από άλλους χώρους "διανόησης" και πολιτισμού...
Πολύ αγαπημένος μου λογοτέχνης, του οποίου την "ανακάλυψη" οφείλω στην παλιά μου μεταπτυχιακή, Χριστίνα Κομπορόζου, επίσης βιβλιοφάγο!! Μόλις κυκλοφόρησε το καινούριο του βιβλίο, συλλογή διηγημάτων. Δεν το αγόρασα ακόμα, πολύ σύντομα όμως θα το κάνω.
Καφεμπαράκι Six, στην Ερμού 6, πολύ φιλόξενο, ΠΟΛΥ ωραία μουσική - και εγώ μάλλον εμφανώς πολύ κουρασμένη από την πολλή δουλειά... Ξέφυγα μια ώρα χθες το μεσημέρι, για καφεδάκι με τον (και φωτογράφο της στιγμής!) Κώστα που είχα να τον δω 3 μήνες (το υπολόγισα τόσο, γιατί μου είπε ότι δεν με είχε δει κουρεμένη live!!)
Ξαναπήγα σήμερα, για να βγάλω δικές μου φωτογραφίες, με το ipad μου. Δεν ήθελα να αρκεστώ στις έτοιμες φωτογραφίες - που μου είχαν πει από τη Γκαλερί ότι έτσι κι αλλιώς θα μπορούσα να
χρησιμοποιήσω.
http://www.zoumboulakis.gr/default.asp?pid=14&
Για να καταλάβετε τι σημαίνει η κατωτέρω εγκατάσταση, διαβάστε την ιστορία στην επόμενη φωτογραφία. Αγνοούσα τελείως το συγκλονιστικό αυτό γεγονός!
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=589561
(μιλώντας για τους καλλιτέχνες: "Αυτό που κάνουμε άλλωστε είναι μια αντανάκλαση της ίδιας της πραγματικότητας και ταυτόχρονα μια πρόταση")
Πέρασα στη συνέχεια από μια άλλη αγαπημένη αίθουσα τέχνης την "έκφραση - γιάννα γραμματοπούλου", χωρίς να ξέρω τι παρουσιάζει και κατά σύμπτωση ετοίμαζαν την αίθουσα για τα σημερινά εγκαίνια της ατομικής έκθεσης του Σπύρου Κουρσάρη, με τίτλο "Η άλλη μνήμη". Δεν είχαν ολοκληρώσει απολύτως το στήσιμο της έκθεσης, αλλά ήσαν πολύ ευγενείς και με άφησαν να δω και να φωτογραφίσω τα έργα. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση - σας δείχνω 2 έργα του που με γοήτευσαν: το ένα σε πλημμυρίζει από χαρά και αισιοδοξία, το άλλο συγχρόνως σε υπνωτίζει και σε "απειλεί" (δικές μου οι εντυπώσεις).
Πλάκα δεν έχει;! Φωτογράφιζα την αναγγελία της έκθεσης, που ήταν στη βιτρίνα, και τελικά φωτογράφισα και το καθρέφτισμά μου!
Συνέντευξη του εξαίσιου σύγχρονου λογοτέχνη, Ανδρέα Μήτσου, σήμερα στην Εφημερίδα των Συντακτών. Τον ρωτάει η Μαριαλένα Σπυροπούλου:
Τι πιο οδυνηρό συνειδητοποιήσατε σε αυτά τα 30 χρόνια γραφής σας και τι αποδείχθηκε το πιο απελευθερωτικό;
Και αυτός απαντά: "Το οδυνηρό είναι ότι δεν κατανοώ αυτόν τον χώρο. Είδα φως και μπήκα και αυτή η έκπληξη για την αφέλειά μου τον πρώτο καιρό με γέμιζε άγχος, τώρα με γεμίζει χαρά. Είμαι ένα αλλόκοτο παγόνι σε αυτό τον χώρο, και αυτό είναι και το δυσάρεστο και το ευχάριστο. ..."
Τέλειο. Θα μπορούσε να εκφράσει και άλλους, από άλλους χώρους "διανόησης" και πολιτισμού...
Πολύ αγαπημένος μου λογοτέχνης, του οποίου την "ανακάλυψη" οφείλω στην παλιά μου μεταπτυχιακή, Χριστίνα Κομπορόζου, επίσης βιβλιοφάγο!! Μόλις κυκλοφόρησε το καινούριο του βιβλίο, συλλογή διηγημάτων. Δεν το αγόρασα ακόμα, πολύ σύντομα όμως θα το κάνω.
Καφεμπαράκι Six, στην Ερμού 6, πολύ φιλόξενο, ΠΟΛΥ ωραία μουσική - και εγώ μάλλον εμφανώς πολύ κουρασμένη από την πολλή δουλειά... Ξέφυγα μια ώρα χθες το μεσημέρι, για καφεδάκι με τον (και φωτογράφο της στιγμής!) Κώστα που είχα να τον δω 3 μήνες (το υπολόγισα τόσο, γιατί μου είπε ότι δεν με είχε δει κουρεμένη live!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου