Σαν σε κόσμο ονείρων

Έβγαλα το αυτοκίνητο ..βόλτα (πάω σχεδόν παντού περπατώντας και κινώ σπανίως το αυτοκίνητο, ελπίζοντας ότι δεν θα αδειάσει η μπαταρία του...) και, έχοντας βρει μια θέση στη Ρηγίλλης (πολύ δύσκολο σήμερα, παρ'ό,τι Κυριακή, επειδή ήταν ανοιχτά τα καταστήματα), κατευθύνθηκα προς τον αρχαιολογικό χώρο, όπου είχα δει τις προηγούμενες μέρες παπαρούνες!!!!!!!!!!!!!!! Τις λατρεύω, είναι προφανές!!

Πήγα χθες στο θέατρο Πόρτα και είδα το "Mojo":
http://www.porta-theatre.gr/index.php/el/theatro-plays/36-mojo-gr

Επαναλαμβάνομαι, αλλά οφείλω να το πω: πάντα θεωρούσα τον Θωμά Μοσχόπουλο σπουδαίο σκηνοθέτη, όμως όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο περισσότερο με καταπλήσσει - θετικά, εννοείται!!

"Δύσκολο" έργο, άγριο έργο, μαύρη κωμωδία - πολύ μαύρη κάτι στιγμές... - με πολύ άγρια γλώσσα. Καταφέρνουν όμως οι εκπληκτικοί ηθοποιοί της παράστασης να συνεπάρουν και τον πιο δύσπιστο θεατή.

Ο Γιώργος Χρυσοστόμου (το τεράστιο ταλέντο του βγαίνει, λες, από τους πόρους του δέρματός του), ο Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, ο Γιώργος Παπαγεωργίου, ο Ηλίας Μουλλάς, ο Αλέξης Φουσέκης και ο Αργύρης Ξάφης σαρώνουν στη σκηνή και καθηλώνουν τους θεατές.

Καλή συνέχεια, παιδιά!!

Δεν ήταν ανοιχτός ο χώρος, δυστυχώς, οπότε μόνον μέσα από τα κάγκελα μπορούσα να βγάλω φωτογραφίες. Άσε που φοβόμουν μη μου πέσει το ipad μέσα στον χώρο (περνούσα τα χέρια μου ανάμεσα από τα κάγκελα για να φωτογραφίσω) και άντε μετά να δω τι θα έκανα...

Ακούω τώρα το cd "The Blue Notebooks", του Max Richter. Η μουσική του είναι εξαίσια, σε κάνει να βυθίζεσαι μέσα της, σαν σε κόσμο ονείρων:

https://www.youtube.com/watch?v=I1rmGTrad1M

Την προηγούμενη Κυριακή ήμουν σε μια ποιητική συνάντηση, σε ένα μπαράκι, και στη συζήτηση κάποια στιγμή έγινε αναφορά στα όνειρα και στο ότι κατά κανόνα είναι ασπρόμαυρα. Έσπευσα να προβάλω ένσταση: προσωπικά, βλέπω πάρα πολλά έγχρωμα όνειρα. Και έχω διαβάσει κάπου - και το είπα - ότι οι άντρες βλέπουν ασπρόμαυρα ενώ οι γυναίκες βλέπουν και έγχρωμα όνειρα. Δεν ξέρω αν επαληθεύεται επιστημονικά. Όμως σας διαβεβαιώνω: βλέπω κανονικά έγχρωμα σενάρια μερικές φορές!! Και μερικές φορές τα χρώματα είναι πολύ έντονα. Όπως μια νύχτα, πριν λίγο καιρό, που έδειχνα στο όνειρό μου σε κάποιον μια πεταλούδα, λέγοντας ότι είναι η πιο όμορφη πεταλούδα που είχα δει στη ζωή μου. Τη θυμάμαι ακόμα, ήταν όντως πανέμορφη, με χρώματα κυρίως πορτοκαλί (έντονο) και μαύρο.