The wind and the rose

       
10 Μαρτίου ήταν η ορκωμοσία διδακτόρων και αποφοίτων μεταπτυχιακών σπουδών της Νομικής.

Ορκίστηκε και η Βίκυ Καραγκούνη, η πρώτη μου διδάκτωρ συγκριτικού δικαίου. Εννοείται ότι ήμουν εκεί. Και ήταν και η οικογένειά της και πολλές φίλες της. Ωραίο είναι να χαίρονται οι φίλοι σου για τη χαρά σου.

                                               Τις καλύτερες ευχές μου, πάντα.


                                                    Η Ελένη, η Βίκυ, εγώ, η Άντυ

          Οι φωτογραφίες των λουλουδιών, δικές μου. Τα λουλούδια, του Λουξεμβούργου.

"Once in a garden there grew a rose. A wind fell in love
with her. They were completely different, he - light
and fair; she - immobile and heavy as blood.
      There came a man in wooden clogs and with his
thick hands he plucked the rose. The wind leapt after
him, but the man slammed the door in his face.
      - O that I might turn to stone - wept the unlucky
one - I was able to go round the whole world, I was
able to stay away for years at a time, but I knew that
she was always there waiting.
       The wind understood that, in order really to suffer,
one has to be faithful."

                                                                       Zbigniew Herbert, "The wind and the rose"

   Καιρό έχω να βάλω γατάκια. Δεν είναι τέλεια;;; Φωτογραφία που τσίμπησα στο διαδίκτυο

                                                                  Όνειρα γλυκά