Ξαφνικά μου ήρθε να γράψω αυτόν τον τίτλο, μυστήριο....
Το φθινόπωρο είναι εδώ, το βλέπουμε αυτές τις ημέρες. Έφηβη (και ...μετέφηβη!), με "τρόμαζε" η μελαγχολία του και με "απειλούσε" η (φαινομενική) γκριζάδα του. Πολλά χρόνια τώρα, το βλέπω σαν "υπόσχεση" για κάτι καινούριο. Περίεργο ακούγεται ίσως σε όσους έχουν αυτή την αίσθηση την άνοιξη. Οφείλω τη μεταστροφή μου αυτή σε κάτι που είχα διαβάσει σε συνέντευξη ενός πολύ αγαπημένου μου Γάλλου ηθοποιού, του Francis Huster (πριν πολλά χρόνια τον είχα δει και σε καταπληκτική θεατρική παράσταση - και του είχα πάρει και αυτόγραφο, παιδική αντίδραση!!! -, στο Παρίσι, στο έργο "Πανούκλα", του ανυπέρβλητου Albert Camus). Είχε πει, λοιπόν, ότι η αγαπημένη του εποχή είναι το φθινόπωρο γιατί έχει τα πιο όμορφα χρώματα και όλα είναι σε κίνηση, αλλάζουν. Είναι περίεργο που μια απλή φράση κάποιου μπορεί να μας κάνει να δούμε το (ίσως) αυτονόητο ή απλώς την ομορφιά του κάθε στοιχείου της ζωής.
Σε λίγες ημέρες, το κολύμπι θα γίνει χορός!
Φωτογραφίες φθινοπωρινές υπέροχες του γνωστού σας πλέον (του είμαστε όλοι και όλες ευγνώμονες για όλες τις φωτογραφίες της άγνωστής μας - εμένα, τουλάχιστον, ακόμα άγνωστης - Σουηδίας), Rolf Dotevall.
Ευρωπαϊκές ημέρες πολιτιστικής κληρονομιάς, 26, 27 και 28 Σεπτεμβρίου
http://www.naftemporiki.gr/story/859691/oi-europaikes-imeres-politistikis-klironomias-anametrontai-me-ton-xrono
Ευκαιρία (και όχι μόνο τώρα!) να πάτε σε μουσεία.
Ένα λυχνάρι που μου έκανε δώρο ο αδελφός μου πριν 2 μήνες - το είχε αγοράσει στο (εκπληκτικό) Βυζαντινό Μουσείο, όπου είχε μείνει 5-6 ώρες!
Καλά να περάσουμε!
Δεν είναι κουκλάκια;;!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου