Μετά από μέρες μιας αδιόρατης δυσθυμίας, ξαφνικά σήμερα έγινε πιο φωτεινή η διάθεσή μου. Και είπα να σας "διηγηθώ" τη φωτογραφία, για να γελάσετε - και να "εκτεθώ" εγώ ανεπανόρθωτα!! Είναι από το σπήλαιο του Διρού, στη Μάνη.
Πριν δυο χρόνια είχαμε πάει για Πάσχα στην Καλαμάτα και κάναμε εκδρομές εκεί γύρω. Περιέργως (ή ίσως όχι και τόσο), ενώ μικρή δεν με φόβιζε το να μπαίνω σε σπήλαια, όσο περνούν τα χρόνια τόσο και εντείνεται η φοβία που έχω αποκτήσει. Και μη μου πείτε ότι φταίει η ηλικία, διότι θα σας πω:
Και που λέτε, λοιπόν, ήμουν τσιτωμένη (και ψιλοπανικόβλητη..) όλη την ώρα που πλέαμε με τη βάρκα και αντί να κοιτάζω το φοβερό θέαμα (εμένα μου φαινόταν αρνητικά φοβερό!!) κοιτούσα τα πόδια μου, σκύβοντας σχεδόν συνέχεια, διότι ο βαρκάρης μας έλεγε ότι σε κάποια σημεία ήταν στενά και χαμηλά και έπρεπε να προσέχουμε μήπως χτυπήσουμε τα κεφάλια μας. Περιττό να σας πω ότι μάλλον περνούσε πολύ ωραία μαζί μας, αφού εγώ μέσα στον πανικό μου αυτοσαρκαζόμουν συνέχεια - ή νευρίαζα με τη μαμά μου, δίπλα, που μου έλεγε συνέχεια "κοίτα, κοίτα"!! Δεν ξέρω δε πώς μου είχε κολλήσει στη φαντασία μου ότι ο βαρκάρης που ήταν πίσω μου (και που δεν είχα γυρίσει ούτε δευτερόλεπτο να τον κοιτάξω, μην τυχόν και χάσω την ισορροπία μου!) ήταν κάτι σαν ...γονδολιέρης, που λάμνιζε ...όρθιος!!! Και δεν μου έφτανε που σκεφτόμουν αυτή την ανοησία, του είπα κιόλας, αγχωμένα αστειευόμενη: "Δεν μπορώ να καταλάβω πώς δεν χτυπάτε έτσι όρθιος που είστε"!! "Μα δεν είμαι όρθιος", μου απάντησε γελώντας!! "Γυρίστε να με δείτε, γυρίστε". "Όχι, δεν μπορώώ", εγώ!! Δεν θα εκπλαγείτε αν σας πω ότι μας είπε πως ελάχιστες φορές είχε περάσει τόσο ωραία!!! Και είναι κάθε μέρα εκεί, πολλές ώρες...
Για να θυμηθώ την εφηβεία μου και πάλι (όχι ότι την έχω ξεχάσει, δηλαδή!) και να σας συστήσω το "Lalena", των Deep Purple. Ένα από τα πιο υπέροχα τραγούδια όλων των εποχών!!!
https://www.youtube.com/watch?v=W1ZFAM1Yuhc
Εγώ από σένα θέλω μόνο μια εκδρομή...
https://www.youtube.com/watch?v=70EZZ0gAdfI
Πριν δυο χρόνια είχαμε πάει για Πάσχα στην Καλαμάτα και κάναμε εκδρομές εκεί γύρω. Περιέργως (ή ίσως όχι και τόσο), ενώ μικρή δεν με φόβιζε το να μπαίνω σε σπήλαια, όσο περνούν τα χρόνια τόσο και εντείνεται η φοβία που έχω αποκτήσει. Και μη μου πείτε ότι φταίει η ηλικία, διότι θα σας πω:
Και που λέτε, λοιπόν, ήμουν τσιτωμένη (και ψιλοπανικόβλητη..) όλη την ώρα που πλέαμε με τη βάρκα και αντί να κοιτάζω το φοβερό θέαμα (εμένα μου φαινόταν αρνητικά φοβερό!!) κοιτούσα τα πόδια μου, σκύβοντας σχεδόν συνέχεια, διότι ο βαρκάρης μας έλεγε ότι σε κάποια σημεία ήταν στενά και χαμηλά και έπρεπε να προσέχουμε μήπως χτυπήσουμε τα κεφάλια μας. Περιττό να σας πω ότι μάλλον περνούσε πολύ ωραία μαζί μας, αφού εγώ μέσα στον πανικό μου αυτοσαρκαζόμουν συνέχεια - ή νευρίαζα με τη μαμά μου, δίπλα, που μου έλεγε συνέχεια "κοίτα, κοίτα"!! Δεν ξέρω δε πώς μου είχε κολλήσει στη φαντασία μου ότι ο βαρκάρης που ήταν πίσω μου (και που δεν είχα γυρίσει ούτε δευτερόλεπτο να τον κοιτάξω, μην τυχόν και χάσω την ισορροπία μου!) ήταν κάτι σαν ...γονδολιέρης, που λάμνιζε ...όρθιος!!! Και δεν μου έφτανε που σκεφτόμουν αυτή την ανοησία, του είπα κιόλας, αγχωμένα αστειευόμενη: "Δεν μπορώ να καταλάβω πώς δεν χτυπάτε έτσι όρθιος που είστε"!! "Μα δεν είμαι όρθιος", μου απάντησε γελώντας!! "Γυρίστε να με δείτε, γυρίστε". "Όχι, δεν μπορώώ", εγώ!! Δεν θα εκπλαγείτε αν σας πω ότι μας είπε πως ελάχιστες φορές είχε περάσει τόσο ωραία!!! Και είναι κάθε μέρα εκεί, πολλές ώρες...
Για να θυμηθώ την εφηβεία μου και πάλι (όχι ότι την έχω ξεχάσει, δηλαδή!) και να σας συστήσω το "Lalena", των Deep Purple. Ένα από τα πιο υπέροχα τραγούδια όλων των εποχών!!!
https://www.youtube.com/watch?v=W1ZFAM1Yuhc
Εγώ από σένα θέλω μόνο μια εκδρομή...
https://www.youtube.com/watch?v=70EZZ0gAdfI
Ο περίπατος σε σπήλαια είναι μια εξαιρετική και απόκοσμη εμπειρία και είναι κρίμα που ενώ έχουμε τόσα εξαιρετικά σπήλαια στην Ελλάδα το γενικό κοινό δεν ενδιαφέρεται να τα επισκεφτεί ή απλά δεν ξέρει την ύπαρξή τους.Πάντως το όνειρο κάθε σπηλαιολάτρη πρέπει να είναι η cueva de los cristales,αυτό είναι το σχετικό link https://www.youtube.com/watch?v=1YqnJs5-4Zw .Πρέπει να πάω γρήγορα πριν καταρρεύσει στο εγγύς μέλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τώρα, με τέτοια προοπτική κινδύνου κατάρρευσης - και μάλιστα στο εγγύς μέλλον! - πώς να τολμήσει να πάει κανείς;;!!
ΔιαγραφήΠάντως, ευχαριστούμε πολύ για το πολύ ενδιαφέρον βίντεο!
Έχω αρχίσει να πιστεύω οτι η καθημερινή ζωή στην Ελλάδα είναι πολύ πιο ριψοκίνδυνη.4 φορές έχω κινδυνεύσει από όχημα ενώ βρίσκομαι στη μέση πεζοδρομίου και άλλες 2 από πτώση κάποιου τμήματος προσόψεως.Ίσως βέβαια να είμαι μαγνήτης ατυχημάτων,αλλά και πάλι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι όντως πιο επικίνδυνη η καθημερινή ζωή στην Ελλάδα από όσα μεγαλοποιούμε με τις αρκετά παρανοϊκές (το παραδέχομαι!) φοβίες μας. Ένα "απλό" γλίστρημα, αεροπλανικό όμως, αφού είχε βρέξει λίγο και το πεζοδρόμιο στην Κανάρη είχε γίνει παγίδα σχέτη, από τη βρωμιά του και τις κακοτεχνίες του, είχε ως αποτέλεσμα 6 χειρουργεία - τα 4 πολύωρα -, χρόνια απίστευτων πόνων και ταλαιπωρίας και μόνιμη "αναπηρία στο χέρι μου. Και μη χειρότερα... (ενώ πόσους βράχους έχουμε ακούσει να πέφτουν μέσα σε σπήλαια;;;!!!)
Διαγραφή