Νηρηίδες - Nereids

Ομήρου Ιλιάς, απόσπασμα μικρό από "Το πένθος του Αχιλλέα", Ραψωδία Σ, στίχοι 30-50, μετάφραση Δ.Ν. Μαρωνίτης

"Αντίκρυ ο Αντίλοχος οδύρονταν θρηνώντας,
το χέρι του Αχιλλεα κρατούσε* είχε τον φόβο μήπως
και κόψει τον λαιμό του με το σίδερο - άγρια βογκούσε
η περήφανη καρδιά, έβγαζε μια κραυγή τρομαχτική.
Την άκουσε η σεμνή του μάνα, στα βάθη του πελάγου
καθισμένη πλάι στον γέροντα πατέρα της και ξέσπασε
σε κωκυτό. Μαζεύτηκαν τότε τριγύρω οι θείες Νηρηίδες,
όσες στα βάθη της θαλάσσης έμεναν. Ήταν εκεί:
η Γλαύκη, η Θάλεια, η Κυμοδόκη,
Νησαίη, Σπειώ, Θόη κι Αλίη με μεγάλα μάτια,
η Κυμοθόη κι η Ακταίη, Λιμνώρεια, Μελίτη,
Ίαιρα, Αγαύη, Αμφιθόη, Δωτή, Πρωτώ, η Φέρουσα
κι η Δυναμένη, Δεξαμενή, Πανόπη, η αγακλειτή Γαλάτεια,
η Νημερτής, η Αψευδής, η Καλλιάνασσα,
ήταν εκεί η Κλιμένη, Ιάνειρα, Ιάνασσα,
η Μαίρα κι η Ωρείθυια, η καλλιπλόκαμη Αμάθεια, κι άλλες
ακόμη Νηρηίδες, όσες στα βάθη του πελάγου κατοικούν."

            Loch Ness, στον δρόμο προς το Oban, Σκωτία - φωτογραφία του Hugh O'Donnell

                      Gothenburg, Σουηδία, 4 το απόγευμα - φωτογραφία του Rolf Dotevall

                                 Αρβανιτιά, Ναύπλιο - φωτογραφία του Βάιου Παπαϊωάννου

Και το πρωτότυπο (δυστυχώς χωρίς τόνους και πνεύματα..):

"Αντίλοχος δ' ετέρωθεν οδύρετο δάκρυα λείβων
χείρας έχων Αχιλήος* ο δ' έστενε κυδάλιμον κηρ*
δείδιε γαρ μη λαιμόν απαμήσειε σιδήρω.

σμερδαλέον δ' ώμωξεν* άκουσε δε πότνια  μήτηρ
ημένη εν βένθεσσιν αλός παρά πατρί γέροντι,
κώκυσέν τ' αρ' έπειτα* θεαί δε μιν αμφαγέροντο
πάσαι όσαι κατά βένθος αλός Νηρηΐδες ήσαν.
ένθ' άρ' έην Γλαύκη τε Θάλεια τε Κυμοδόκη τε
Νησαίη Σπειώ τε Θόη θ' Αλίη τε βοώτις
Κυμοθόη τε και Ακταίη και Λιμνώρεια
και Μελίτη και Ίαιρα και Αμφιθόη και Αγαύη
Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε
Δεξαμένη τε και Αμφινόμη και Καλλιάνειρα

Δωρίς και Πανόπη και αγακλειτή Γαλάτεια
Νημερτής τε και Αψευδής και Καλλιάνασσα*
ένθα δ' έην Κλυμένη Ιάνειρά τε και Ιάνασσα
Μαίρα και Ωρείθυια εϋπλόκαμός τ' Αμάθεια
άλλαι θ' αί κατά βένθος αλός Νηρηΐδες ήσαν."

(οι αστερίσκοι είναι άνω τελείες - δεν ξέρω πώς να βάζω άνω τελείες, γράφοντας στο μπλογκ)


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, Hugue, Rolf, Βάιε, για τις υπέροχες φωτογραφίες σας που στόλισαν το μπλογκ μου!!

Υ.Γ. Από όταν ήμουν πάρα πολύ μικρή με συνάρπαζαν οι Νηρηίδες (κυρίως!), οι νεράιδες, οι γοργόνες, τα ξωτικά... Συνεχίζουν να με συναρπάζουν!