Translate

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Elsa-Day 2017





Την Τετάρτη, 29 Νοεμβρίου στις 18.00 στο Αμφιθέατρο "Ιωάννης Δρακόπουλος" του Κεντρικού Κτιρίου του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30), η ELSA Athens διοργανώνει Νομικό Αγώνα Επιχειρηματολογίας (Legal Debate) με θέμα την υπόθεση “Aquartia vs Sheltistan”, σχετική με την ειδικότερη θεματική του φετινού ELSA Day: «Καταπολεμώντας στην Τρομοκρατία και το Οργανωμένο Έγκλημα».

Στο Legal Debate θα συμμετάσχουν δύο ομάδες προπτυχιακών φοιτητών οι οποίες θα συγκρουστούν μεταξύ τους με νομικά επιχειρήματα. 

Πιο συγκεκριμένα οι συμμετέχοντες: 
Kατερίνα Ντούνη, 
Ευγενία Χατζηαντωνίου, 
Αναστασία Κοντού,
Κατερίνα Βλάμη, 
Αλέξανδρος Χατζηϊακώβου, 
Χριστίνα Τσόπελα,

με ακαδημαϊκό επιβλέποντα τον κ. Γ. Κυριακόπουλο, Λέκτορα Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών 


και προπονήτριες τις προπτυχιακές φοιτήτριες 

Γιολένα Εξάρχου, 
Αντωνία Χριστοπούλου 
και Ηλιάνα Γρίβα, 

θα κληθούν ανά ομάδες να λάβουν θέση υπέρ του προσφεύγοντος κράτους και του καθ’ ου η προσφυγή κράτους αντίστοιχα .

Η αξιολόγηση των δύο ομάδων θα γίνει τόσο από το κοινό όσο και από την Επιτροπή Αξιολόγησης, που θα απαρτίζεται από τους


 Ι. Ανδρουλάκη, Επίκουρο Καθηγητή Ποινικού Δικαίου της Νομικής Ε.Κ.Π.Α., 

Γ. Κυριακόπουλο, Λέκτορα Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου της Νομικής Ε.Κ.Π.Α., 

Ε. Μουσταΐρα, Καθηγήτρια Συγκριτικού Δικαίου της Νομικής Ε.Κ.Π.Α.

Θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.






Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Buon compleanno, Professore!



   Τις καλύτερες ευχές μας στον μέγιστο Ιταλό Καθηγητή Συγκριτικού Δικαίου (και όχι μόνο!), Rodolfo Sacco

                                                       


                                                               Buon Compleanno!!!


                 Η φωτογραφία, από το σεμινάριο στην Αθήνα, πέρσι, στις 15 Ιουνίου 2016.


Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2017

Thinking theoretically about tradition

Από το βιβλίο - σταθμό στην πορεία του Συγκριτικού Δικαίου:

H. Patrick Glenn, Legal Traditions of the World. Sustainable Diversity in Law, 5th Edition, Oxford University Press, 2014, p. 3-4.






    "Theories are rational constructions, which must first answer to requirements of interna consistency and logic before they are tested for explanatory power in the real world. Theories, and the logic they entail, are part of the tradition of western rationalist thought. As such, a theoretical construct is a creation derived from a particular tradition (though the possibility cannot be excluded that it may also have been developed elsewhere). Now, it is perhaps possible, and even advisable, to be rational about being rational, to be theoretical about western traditions of rationality."






     "Is it therefore better not to read recent theoretical writings on tradition (largely western in origin) and to reject categorically recent calls which have been made for development of a theory of tradition? In studying traditions, legal or extra-legal, there appears to be no initial justification for granting primacy of one over others; equally, there appears to be no initial justification in precluding the particular teaching of any one of them. The western tradition now includes theory on tradition and this theory of one tradition may be useful in the encounter with other traditions. There may well be theory on tradition in other traditions, expressed in different forms of logic. A theory of tradition should therefore not be thought of as a present, or perhaps even future, construction, but rather as a present device, or method, for thinking multiple traditions. It is a method for expanding knowledge and understanding, involving movement from within one tradition to within another, using all of the teaching of both (or all) of the traditions to facilitate this process."






"Thinking theoretically about tradition means suspending conviction in a given tradition at least to the point of hearing, and learning, from another tradition. It means living, however briefly, in a 'middle ground', described recently as 'the place in between: in between cultures, peoples, and in between empires and the nonstate world of villages...[where] diverse peoples adjust their differences'. It is part of the process of overcoming separation."








Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Pluriversity






Από ένα εξαιρετικό άρθρο!!!:

"Boaventura de Sousa or Enrique Dussel for instance make it clear that knowledge can only be thought of as universal if it is by definition pluriversal.

They have also made it clear that at the end of the decolonizing process, we will no longer have a university. We will have a pluriversity.

What is a pluriversity?

A pluriversity is not merely the extension throughout the world of a Eurocentric model presumed to be universal and now being reproduced almost everywhere thanks to commercial internationalism.

By pluriversity, many understand a process of knowledge production that is open to epistemic diversity.

It is a process that does not necessarily abandon the notion of universal knowledge for humanity, but which embraces it via a horizontal strategy of openness to dialogue among different epistemic traditions.

To decolonize the university is therefore to reform it with the aim of creating a less provincial and more open critical cosmopolitan pluriversalism - a task that involves the radical re-founding of our ways of thinking and a transcendence of our disciplinary divisions.

The problem of course is whether the university is reformable or whether it is too late."






Achille Mbembe, "Decolonizing Knowledge and the Question of the Archive:

http://wiser.wits.ac.za/system/files/Achille%20Mbembe%20-%20Decolonizing%20Knowledge%20and%20the%20Question%20of%20the%20Archive.pdf



Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

Τα μαγικά "7 χρόνια"!


Ένα αριστούργημα παίζεται αυτόν τον καιρό στο θέατρο Αποθήκη:

"7 χρόνια", βασισμένο στην ταινία των Ισπανών Χοσέ Καμπέθα και Κριστιάν Κόντι.

Μια εξόχως ευρηματική σκηνοθεσία, του και εξαιρετικού ηθοποιού Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, χάρη στην οποία οι θεατές "βρίσκονται", αόρατοι, μέσα στο γραφείο όπου εκτυλίσσεται η όλη υπόθεση και νοιώθουν άμεσα την αγωνία και τον πανικό κάποιων, τον κυνισμό άλλων, την απελπισία όλων μπροστά στην επικείμενη συμφορά (;).





4 φίλοι (;) και συνεργάτες και 1 διαμεσολαβητής.

Ο ένας φίλος (Κωνσταντίνος Ασπιώτης), ενδυματολογικά και υφολογικά ο κυνικότερος όλων (ή μήπως όχι;...), επιχειρεί να ελέγξει κυριαρχικά όλη τη "διαδικασία"...

Η φίλη (Αλεξάνδρα Αϊδίνη), σύγχρονη, δυναμική (;), τους οικτίρει, τους πιέζει, τους απειλεί, τους περιφρονεί, φοβάται...

Ο άλλος φίλος (Γιώργος Χριστοδούλου), αδύναμος (;), δειλός (;), αναίσθητος (;), ελίσσεται, διαπραγματεύεται, προσπαθεί να πείσει, με κάθε μέσον, τους άλλους, τον άλλον (όλοι, τελικά, τον άλλον), να αναλάβει όλο το βάρος...




Ο τέταρτος της παρέας (Ορφέας Αυγουστίδης), ο μόνος ίσως που έχει διατηρήσει σώα και αβλαβή την ικανότητά του να αισθάνεται, να διακρίνει το καλό από το κακό, το δίκαιο από το άδικο, το έντιμο από το άτιμο, που ξέρει όλα όσα κρύβουν οι υπόλοιποι και τους τα πετάει στα μούτρα, όταν συνειδητοποιεί ότι του στήνουν εκείνη τη νύχτα μια αφόρητη συναισθηματικά παγίδα, διαπραγματεύεται (;) την εξέλιξη και την τύχη του...

Ο διαμεσολαβητής (Αλέξανδρος Λογοθέτης), πραγματιστής, διαμεσολαβητής μεταφορικά και κυριολεκτικά, ξαφνιάζεται, αλλά προσπαθεί να μην το δείξει (πολύ), συντονίζει, εξισορροπεί (;), σοκάρεται, συναλλάσσεται, αρκείται...




Πολλά ερωτηματικά.

Είναι πάντα οι άνθρωποι αυτό που δείχνουν και - κυρίως - αυτό που κρύβουν; Είναι μόνο τολμηροί ή δειλοί, ευαίσθητοι ή αναίσθητοι, καλοί ή κακοί, μεγαλειώδεις ή ανθρωπάκια; Μήπως - και αυτό είναι η προσωπική μου άποψη - μπορεί μεν να είναι όλα αυτά σε κάποιο, μικρό βαθμό, με ένα όμως χαρακτηριστικό να κυριαρχεί στον χαρακτήρα τους, χαρακτηριστικό που εντείνεται και αναδεικνύεται όταν η ζωή παίρνει επικίνδυνες στροφές;

Η συνέχεια στο θέατρο - όπου θα πάτε! Για να απολαύσετε την ασύλληπτη χορογραφία προσώπων και κινήσεων, για να κρατήσετε την ανάσα σας από όσα διακυβεύονται, για να εκπλαγείτε (;) από το τέλος...

Οπαδός και θαυμάστρια των ομαδικών δουλειών, σε κάθε τομέα, σε κάθε χώρο, δεν έχω παρά μόνο λόγια θαυμαστικά για την παράσταση και τους συντελεστές της!!!

Δεν είμαι - προφανώς! - κριτικός θεάτρου. Κάποιες εικόνες που σχηματίστηκαν στο κεφάλι μου, όταν είδα την παράσταση, θέλησα να σας δείξω...

Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο.