Forum Non Conveniens - μια παλιά υπόθεση, αφορώσα σε Έλληνες, δυστυχώς...

Τελευταία, ...τυμβωρυχώ! Ίσως όμως όσα "βγάζω στην επιφάνεια" να είναι χρήσιμα σε δικηγόρους, σε ερευνητές, σε φιλοπερίεργους...!

                                    Φωτογραφία του 1999 - Υπόγεια λίμνη της Κεφαλλονιάς

Το 1993 είχε δημοσιευθεί στη Δίκη ένα κείμενό μου, στο οποίο σχολίαζα υπόθεση εφαρμογής του κανόνα forum non conveniens από δικαστήριο των ΗΠΑ. Το επώδυνα ενδιαφέρον για την Ελλάδα ήταν ότι οι διάδικοι ήσαν Έλληνες. Η νοοτροπία του ενός διαδίκου - αλλά και πολλών άλλων ανθρώπων που ακολουθούσαν τον ίδιο τρόπο ζωής, τον ίδιο τρόπο χλιδής... - δυστυχώς είχε καθοριστικά αρνητικές συνέπειες για τη ζωή της χώρας. Εύχομαι - ίσως αεροβατώ, το ξέρω... - να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι το "ευ αγωνίζεσθαι", το να "κερδίζεις όμορφα" (το είχα διαβάσει σε κείμενο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου, ότι ήταν η παρότρυνση του πατέρα του προς αυτόν και θεωρώ ότι είναι πανέμορφη φράση) είναι η σπουδαιότερη πορεία μας στη ζωή.

Ήταν από τα πρώτα κείμενα που έγραφα για τον κανόνα forum non conveniens και η σχετική απειρία μου με οδήγησε να βάλω και ως υπότιτλο το "Ακαταλληλότητα αρμόδιου δικαστηρίου". Δεν θα το έβαζα τώρα. Υπάρχουν τόσες πτυχές του κανόνα αλλά και της εφαρμογής του από τα διάφορα κράτη με Αγγλοσαξονικής επιρροής δίκαια, ώστε να μην είναι απολύτως ακριβές αυτό. Αλλού απαιτείται να είναι το ημεδαπό forum απολύτως ακατάλληλο, αλλού απαιτείται να είναι το αλλοδαπό forum καταλληλότερο, αντιστρέφεται το βάρος απόδειξης, αλλού ισχύουν άλλες επιμέρους προϋποθέσεις, κλπ. Θεωρώ ότι είναι καλύτερα να αναφέρεται ο κανόνας με τον πρωτότυπο Λατινικό όρο - και την Αγγλική/Αμερικανική/Καναδική/Αυστραλιανή κλπ. προφορά, αφού ακριβώς εκεί εφαρμόζεται και σύμφωνα με τη γλώσσα τους προφέρεται.

Για να επαναλάβω αυτό που έχει πει ο σπουδαίος Ιταλός συγκριτικολόγος Rodolfo Sacco: Κάποιες φορές οι συγκριτικολόγοι θα πρέπει να μάθουν να μη μεταφράζουν!

Δεν είναι παραμυθένιο το τοπίο;! Είχα τραβήξει αυτή τη φωτογραφία το 1991, στο ταξίδι στην Καστοριά, με τον εκπρόσωπο της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ, που είχε έρθει από Washington D.C., για να ελέγξει τις συνθήκες ζωής των παράνομα (και σωρηδόν) εισελθόντων από την Αλβανία, τους οποίους είχαν συγκεντρώσει σε καταυλισμούς-στρατόπεδα στα Γιάννενα και στην Καστοριά. Δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα του χωριού.

Και το κείμενο:

Από το ίδιο πανέμορφα χιονισμένο χωριό! Και φαντασθείτε ότι το λέω εγώ που, ενώ αγαπώ πολύ τον χειμώνα, αγχώνομαι με το χιόνι... αντί για ηρεμία, μου προκαλεί μια ανησυχία. Καλά, εννοείται ότι δεν έχω κάνει ποτέ και δεν πρόκειται ποτέ να κάνω σκι! Μου φτάνει ο χορός και το περπάτημα και το κολύμπι!

Κάποιες προτάσεις για βιβλία των δύο τελευταίων χρόνων - είτε δικαίου, είτε λογοτεχνίας

Αν για τα βιβλία Συγκριτικού Δικαίου μπορώ να μιλήσω ως "ειδήμων" (επικίνδυνη λέξη...), για τα λογοτεχνικά και άλλα βιβλία μπορώ να μιλήσω απλά ως θαυμάστρια!

Λατρεύω τη φωτογραφία αυτή! Είναι από εσωτερικό χώρο του οικοτροφείου, όπου συνεδριάζαμε τα μέλη της Committee on Cultural Heritage Law, τον περασμένο Ιούνιο, στη Δανία (από τις πρώτες αναρτήσεις του blog).

Βιβλία υπέροχα δικαίου, που απέκτησα τα τελευταία δύο χρόνια (απέκτησα πολλά, αλλά δεν είναι όλα της ίδιας αξίας, κατά τη γνώμη μου):

Heikki E.S. Mattila,

"Comparative Legal Linguistics. Language of Law, Latin and Modern Lingua Francas", 2nd Edition, translated by Christopher Goddard, Ashgate, 2013.

και η Γαλλική μετάφραση (το πρωτότυπο είναι στα Φινλανδικά, πολύ θα ήθελα να τα καταλάβαινα!):

"Jurilinguistique Comparée. Langage du droit, latin et langues modernes" (texte français par Jean-Claude Gémar), Editions Yvon Blais, 2012.

H. Patrick Glenn,

"The Cosmopolitan State", Oxford University Press, 2013.

Επίσης:

"Methods of Comparative Law" (edited by Pier Giuseppe Monateri), Edward Elgar, 2012.

"Methodologies of Legal Research. Which Kind of Method for What Kind of Discipline?" (edited by Mark Van Hoecke), Hart Publishing, 2013.

                        Πέρσι τα Χριστούγεννα, στους Δελφούς - στον ομφαλό του κόσμου.

Και λογοτεχνίας:

Γιώργος Μητάς, "Ιστορίες του Χάλ", Κίχλη, 2014. Ένα διαμαντάκι - ή τρία, όσες και οι ιστορίες!! Είχα πολύ καιρό να διαβάσω βιβλίο που να με κάνει να βυθιστώ πραγματικά στη διήγηση!!

Θανάσης Βαλτινός, "Ανάπλους", Εστία, 2012. Πάντα με συνεπαίρνει ο τρόπος γραφής του.

Sándor Márai, "Les mouettes", Albin Michel, 2013. Από τους ΠΟΛΥΥΥΥΥ αγαπημένους μου συγγραφείς! Από όταν διάβασα το μεταφρασμένο και στα Ελληνικά αριστουργηματικό "Στάχτες", ...υποτάχθηκα άνευ όρων στην πένα αυτού του Ούγγρου συγγραφέα και σπεύδω να αγοράσω όποιο έργο του βρω, σε όποια γλώσσα (από αυτές που διαβάζω, εννοείται!). Και η αδηφαγία μου αυτή με οδήγησε και σε γκάφα: ένα έργο του το είχα αγοράσει σε Γερμανική μετάφραση και μετά από 2-3 χρόνια το αγόρασα και σε Γαλλική μετάφραση, χωρίς να θυμάμαι τον τίτλο (μόνιμο κουσούρι μου αυτό, δεν θυμάμαι τους τίτλους, καλά-καλά και των βιβλίων που διαβάζω - όσο τα διαβάζω!!!). Το κατάλαβα όταν άρχισα να λέω ότι "κάτι μου θυμίζει" η ιστορία που διάβαζα....!

                                                              Κύπρος, πριν 10 μέρες

Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε από τη Νομική Βιβλιοθήκη το Ισπανοελληνικό-Ελληνοϊσπανικό λεξικό νομικών όρων, στο οποίο έχω γράψει τον πρόλογο - ένα δισέλιδο, αγαπημένο μου κείμενο, που μου βγήκε λίγο ποιητικό.. ας όψεται η μεγάλη αγάπη που έχω για ο,τιδήποτε αφορά στην Ισπανία και γενικότερα στον Ισπανόφωνο χώρο.

Βιβλία και περιοδικά - Λογοτεχνία, τέχνη και δίκαιο

Βιβλία, πάντα και παντού! Ας επικεντρωθούμε σήμερα στη λογοτεχνία, αλλα και στο δίκαιο και λογοτεχνία. Συχνά, τα λογοτεχνικά έργα περιλαμβάνουν περισσότερα στοιχεία δικαίου, για διαφορες περιοδους,σε διαφορες εποχες, απο τα "κλασσικά" βιβλία δικαίου. Τα έχει πει καλύτερα απο όλους, στα βιβλια του, ο σπουδαίος Παλαιστίνιος διανοούμενος Edward Said. Διαβαστε έργα του, π.χ. Orientalism,
Culture and Imperialism,
Reflections on exile and other essays,
 Representations of the Intellectual,
On Late Style:Music and Literature against the grain.

Επίσης το υπέροχο αυτοβιογραφικο του έργο: Out of place.

Πολυ καλό νομικό περιοδικό για τη σχέση δικαίου και λογοτεχνίας είναι το Law and Literature:
http://ucpressjournals.com/journal.php?j=lal

Ένα απο τα πλέον ολοκληρωμένα έργα για τη σχέση αυτη, είναι, περιεργως (η, οχι και τοσο περιεργως, αφου εχει σπουδασει και λογοτεχνια στο πανεπιστημιο) το βιβλίο της μεγάλης μορφής της Οικονομικής Ανάλυσης του Δικαίου (Law and Economics) Richard Posner: Law and Literature.

Και γενικότερα, καποιες ηλεκτρονικές διευθύνσεις για λογοτεχνία, στην Ελλάδα:

http://www.bookia.gr/

Στην ανωτέρω διεύθυνση περιλαμβάνονται, όπως λένε, όλα τα βιβλία που εκδίδονται στον Ελληνικό χώρο, είτε από Έλληνες συγγραφείς είτε μεταφράσεις ξένων.

Άλλες ενδιαφέρουσες διευθύνσεις για βιβλιοφάγους:

http://bibliotheque.gr/

http://frear.gr/

https://www.facebook.com/kichlipublishing

Υ.Γ. Λυπάμαι για τους τόνους που λείπουν! Γράφω στο iPad μου τώρα (στην υπεροχη παραλία του Ναυπλίου) και δεν είναι όλα υπο έλεγχο!

http://vivliocafe.blogspot.gr/

Και ένα νέο, πολύ προσεγμένο περιοδικό, το πρώτο που εκδίδεται στην Ελλάδα, για την ιστορία τέχνης:

http://istoriatechnisinfo.wordpress.com/

Και αυτές οι φωτογραφίες είναι από εκείνες που τράβηξα στη Λευκωσία - δηλαδή, στο ξενοδοχείο που έμενα! Αυτό γίνεται όταν δεν έχει τη δυνατότητα κάποιος να περπατήσει! Εγώ μεν ήθελα, εκεί όμως δεν περπατάνε, όπως φαίνεται... πάνε παντού με το αυτοκίνητο. Έλεος!!

Φως, περισσότερο φως...

Πολλή δουλειά, πάρα πολλή δουλειά μαζεύεται πάλι (και πότε ήταν αλλιώς, θα μου πείτε...). Ευτυχώς που το Αττικό φως τα γλυκαίνει όλα.

Είθε να πάνε όλα καλά...

"Υπεύθυνη" για την τόσο φωτεινή (σχεδόν Χολλυγουντιανή!) αυτή φωτογραφία είναι η τελειόφοιτη μεταπτυχιακή Μαρία Ψάρρα. Μου υπoσχέθηκε ότι δεν την ...πείραξε (είμαι σχεδόν ιδεολογικά αντίθετη σε παντός είδους λίφτινγκ!), ότι απλώς έβαλε ένα φίλτρο που δείχνει πιο έντονα τα χρώματα!

Τη φωτογραφία τράβηξε με το κινητό της Μαρίας, ο πολύ καλός συνάδελφος Γιώργος Γιαννόπουλος, χθες το βράδυ, στη διάρκεια της δεξίωσης που παρέθεσε η οικογένεια του Καθηγητή Αντ. Αντάπαση, μετά την επίδοση του Τόμου που εκδόθηκε σε ανάμνησή του. Θα ξαναπώ ότι ήταν ένας πολύ σπουδαίος, ακέραιος άνθρωπος. Η απόλυτα γεμάτη Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου ήταν η ελάχιστη απόδειξη του πόσο τον τιμούσαν, τόσο εν ζωή όσο και τώρα, συνάδελφοι και φοιτητές του, συγγενείς και φίλοι του.

        Αυτή η φωτογραφία είναι από αυτές που τράβηξα στη Λευκωσία - στην αυλή του ξενοδοχείου

Και ένα μικρό "διαμαντάκι" της ποιήτριας Δήμητρας Χ. Χριστοδούλου (από τη συλλογή "Λιμός"):

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Φεύγει κι ο ήλιος του απογεύματος,
Λαδιά που απλώνεται ως τη θάλασσα.
Θα πούμε τα νέα χαρμόσυνα
Βαφτίζοντας την παράνοια ανάγκη.
Θα πλύνουμε το πρόσωπο απ'τη σκόνη
Κι αυτό που βλέπουμε με μάτια κόκκινα,
Αυτό θα είναι το τοπίο: Ένας λεκές.

Εκτέλεση διεθνών κατασκευαστικών συμβάσεων - Όροι FIDIC

Αρκετών ετών και αυτό το κείμενο, βιβλιοκρισία που είχα κάνει το 2002. Οι όροι FIDIC έχουν υποστεί κάποιες αλλαγές στα χρόνια που πέρασαν, όμως η βάση παραμένει η ίδια.

Φωτογραφίες που τράβηξα στη Λευκωσία, όπου ήμουν από Κυριακή μέχρι χθες, Τρίτη, για συνέδριο (μπορείτε να δείτε για αυτό στο: http://savigny.ethemis.gr/2014/02/12/17-02-2014-dikeo-tou-kipriakou-zitimatos-timi-mnimi-kathigitou-ilia-krispi/)

Χαρά - Χορός

                              Δεν είναι τυχαίος ο τίτλος... Χρωστάω πολλή χαρά στον χορό.

Επίσης, ο χορός απαιτεί απόλυτο έλεγχο του σώματος, απόλυτο έλεγχο του μυαλού, άρα. Μαθαίνεις να "αντέχεις", γιατί θέλεις να δείς ολοκληρωμένο το αποτέλεσμα. Αυτοπειθαρχία απαιτούν και η δουλειά μου και η χαρά μου.

                                 Θέλει πολλή δουλειά για να γίνουν τα πράγματα "όπως πρέπει"...

Γεια σας, πάω αύριο στην Κύπρο, για δυο μέρες, για συνέδριο στο οποίο έχω εισήγηση. Ελπίζω να φέρω και νέο - οπτικό και όχι μόνο - υλικό για το blog.

Μεταφορά τεχνολογίας - Technology transfer - Technologietransfer

Στρυφνό θέμα, αυτό της μεταφοράς τεχνολογίας και των ζητημάτων Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου που σχετίζονται με αυτή. Πριν πολλά χρόνια είχα κάνει εισήγηση με αυτό το θέμα σε συνέδριο, η οποία εισήγηση δημοσιεύθηκε στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Με είχε "παιδέψει" αρκετά και ένας από τους λόγους ήταν ότι δεν υπήρχε αρκετό υλικό - ελληνική δημοσίευση δεν υπήρχε καμία, αν θυμάμαι καλά.

Δεν έχω δει, στα χρόνια που πέρασαν, σχετικές με το ειδικό αυτό θέμα ελληνικές δημοσιεύσεις. Ίσως όμως κάνω λάθος. Σε κάθε περίπτωση, σκέφθηκα ότι κάποιους μπορεί να ενδιαφέρει το κείμενό μου, οπότε ιδού:

Στα κόκκινα και εγώ, σας εύχομαι Χρόνια Πολλά για αύριο! Σας εκπλήσσω που "υιοθετώ" μια ξενόφερτη γιορτή; Κάτι χαρούμενο είναι, δεν είναι κακό να αντιγράφει κανείς χαρούμενες εκδηλώσεις. Αυτό που θα έπρεπε να προσέχουμε, είναι να μην αντιγράφουμε σωρηδόν και άκριτα αλλοδαπές ρυθμίσεις δικαίου, αφού οι αντιγραφές αυτές κατά κανόνα επιβάλλονται - ακόμα και όταν αυτό δεν φαίνεται - έξωθεν, κυρίως για λόγους συμφερόντων. Των "έξω", εννοείται!

Διαβάστε το έξοχο βιβλίο "Plunder. When the Rule of Law is Illegal" (2008) των Ugo Mattei (Professor of International and Comparative Law at University of California, Hastings and at the University of Turin, Italy) και Laura Nader (Professor of Anthropology at University of California, Berkeley).

"Books and You"

'Ενας από τους ΠΟΛΥ αγαπημένους μου συγγραφείς, όταν ήμουν φοιτήτρια, ήταν (και παραμένει) ο W. Somerset Maugham. Είχα αγοράσει και διαβάσει τότε όλα σχεδόν τα έργα του, σε Penguin. Ήταν μια εμμονή μου τότε, όταν μου άρεσε ένας συγγραφέας, αγόραζα στη σειρά - και τα διάβαζα, εννοείται! - όλα τα έργα του.

Στο έργο του "Books and You", λέει σε κάποιο σημείο:

"To acquire the habit of reading is to construct for yourself a refuge from almost all the miseries of life".

Προσωπικά, συμφωνώ απόλυτα!

Λατρεύω να "ανακαλύπτω" νέα βιβλιοπωλεία, ιδιαιτέρως όταν έχουν μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα, όπου νοιώθεις την αγάπη για τα βιβλία που έχει και ο ιδιοκτήτης. Αυτό ακριβώς ένοιωσα και όταν πρωτοεπισκέφθηκα ένα κουκλίστικο βιβλιοπωλείο στη γειτονιά μου, στο Παγκράτι. Ο Βιβλιοστάτης, δίπλα στην πλατεία Πλαστήρα, στην αρχή του Μετς, είναι ένας πολύ ζεστός χώρος και ο ιδιοκτήτης του πάντα πρόθυμος να φέρει οποιοδήποτε βιβλίο του ζητήσει κανείς, αν όχι άμεσα, πάντως σε ελάχιστο χρόνο.

Και πάλι ο W. Somerset Maugham, από το ημιαυτογραφικό έργο του "Of Human Bondage":

"The secret to life is meaningless unless you discover it yourself".

Απέναντι, σχεδόν, από τον Βιβλιοστάτη, είναι ένα από τα ομορφότερα στέκια για καφέ ή ποτό, το Hotel Chelsea, όπου κυριαρχεί μια πολύ φιλική, παρεΐστικη ατμόσφαιρα, ακόμα και μεταξύ αγνώστων. Εκεί πάω τις σπάνιες φορές που έχω καιρό για ένα καφέ αλλά και όταν θέλω να διαβάσω κάτι, έχοντας γύρω μου μια ...εικονική παρέα.

Κάποιες αναρτήσεις μου, φαινομενικά, δεν έχουν σχέση με το Συγκριτικό Δίκαιο. Μόνο φαινομενικά, όμως! Θα καταλάβετε εν καιρώ τί εννοώ - αν δεν έχετε καταλάβει ήδη, από τις προηγούμενες αναρτήσεις μου.

Και ας κλείσουμε με έναν στίχο του Τάσου Λειβαδίτη (λυπάμαι που δεν είναι πιστή η αντιγραφή, αφού δεν έχω πρόγραμμα πολυτονικής γραφής), από τα Φύλλα ημερολογίου:

"κι οι μέρες που σου λείπουν, ώ Φεβρουάριε, ίσως μας αποδοθούν στον παράδεισο -"