Πολύ παλιά είχα διδάξει για 4 χρόνια αστικό δίκαιο στη Σχολή Ικάρων ως ωρομίσθια καθηγήτρια. Είχε γίνει, λοιπόν, κάποια χρονιά τότε ένα συνέδριο εκεί και θυμάμαι ότι είχα γοητευθεί από κάτι που είχε πει ένας καθηγητής της Φιλοσοφικής: "ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για να δουλεύει, γεννήθηκε για να παίζει: Homo ludens"! Και εννοούσε (σε πολύ ελεύθερη, δική μου, μετάφραση) ότι είναι σημαντικό να μπορεί κανείς να κάνει τη δουλειά του "παιχνίδι".
Homo ludens, λοιπόν, από τότε το έμβλημά μου.
Και βέβαια το παιχνίδι είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Όπως πολύ σοβαρή υπόθεση είναι η εκπληκτική παράσταση που παρακολούθησα σήμερα το βράδυ, από την ομάδα (τι ωραία σύμπτωση!) HomoLudensTheatre.
Στρατή Μυριβήλη: Ιστορίες από το Πράσινο Βιβλίο
https://www.facebook.com/events/219571045056423/
Εύα Ανδρονικίδου, Μαργαρίτα Αμαραντίδη (έχει κάνει και τη διασκευή/σκηνοθεσία), Μυρτώ Ναούμ, Νίκος Ρουμπάκης, Ευθύμης Γεωργόπουλος, Διονύσης Σάββας, Δημήτρης Μαμιός:
Ήταν όλοι τους υπέροχοι!!!
Η σκηνοθεσία ήταν ευρηματικά άψογη/άψογα ευρηματική, τα παιδιά έπαιζαν με απίστευτο οίστρο, οι θεατές (εμείς, τα άλλα παιδιά!) είχαμε παρασυρθεί μέσα στο παραμύθι και με δυσκολία επανήλθαμε στην πραγματικότητα.
Χρώματα, κίνηση, συντονισμός, ρούχα, όλα τέλεια! Τοίχοι μετακινούμενοι, κρυφτούλι μπροστά και πίσω από αυτούς, ένα πορφυρό ύφασμα που κρεμόταν από το ταβάνι και λειτουργούσε ως σκηνικό-σεντόνι-παραβάν-σκοινί για ακροβατικά, γέλιο και κλάμα, παραμύθι και πραγματικότητα.
Μια παράσταση αριστούργημα, ένα παιχνίδι σπάνιας ποιότητας!!!
Με τις καλύτερες ευχές μου και για τη συνέχεια!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου