Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

Τραγούδι του 1947 - λες και οι στίχοι του γράφτηκαν τώρα...

Ποιος το περίμενε στ'αλήθεια
να βγουν ψευτιές και παραμύθια
και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους
που μας τα λέγαν' κάθε βράδυ απ'τα Λονδίνα τους.

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει,
δεν θα το βάλουμε μαράζι
και δεν θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε
γιατί δεν είν'πρώτη φορά που μας τη σκάσατε
και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε
και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου
κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου
γράψε όσα λεν' οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά
οι σύμμαχοί μας στη μοιρασιά
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις
γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.

Σε κάθε χιονισμένη ράχη
σαν πολεμούσαμε μονάχοι
όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε
και μες στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε.

Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα,
η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα,
ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχύσαμε
να μας καθίσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε.

Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα
και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ'ένα στόμα:
Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου
κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου
γράψε όσα λεν' οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά
οι σύμμαχοί μας στη μοιρασιά
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις
γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.

Στίχοι: Μίμης Τραϊφόρος
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ


Με τη σπουδαία φωνή της Σοφίας Βέμπο:

https://www.youtube.com/watch?v=FR_bekaD7-0



Αφιερωμένο σε κάποιους αλλοδαπούς πολιτικούς, "φίλους"....

                                    Φωτογραφίες σημερινές. Με ενέπνευσε ο Δισκοβόλος...

"το μεγάλο το Όχι" - Il Gran Rifiuto

                                                     Μεγάλη ημέρα, τεράστια ημέρα...

                                                     

                       "Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξαναέλεγε"
                                                                 (Κ.Π. Καβάφης)

Earth Cry

Την αφορμή για αυτή την ανάρτηση μου την έδωσαν αυτά που διάβασα για το έργο που ετοιμάζεται να ανεβεί τον Νοέμβριο στο Θέατρο Πόρτα:

"Σκοτεινές γλώσσες" (Speaking in Tongues), του Άντριου Μπόβελ  (Andrew Bovell)

http://www.culturenow.gr/42582/skoteines-glwsses-toy-antrioy-mpovel-sto-theatro-porta

Περιμένω την παράσταση με ανυπομονησία!

Εν τω μεταξύ, διαβάστε (και ακούστε, υπάρχει και το ηχητικό ντοκουμέντο) μια ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΗ ομιλία αυτού του θεατρικού συγγραφέα, στην οποία, με αφορμή το θέατρο στην Αυστραλία, παρουσιάζει ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ όλο το ζήτημα των Αβοριγίνων, των αυτοχθόνων της Αυστραλίας:

 http://dailyreview.com.au/andrew-bovell-i-as-an-australian-playwright-am-up-for-the-fight/7413

Προσωπικά, έχω τεράστιο ενδιαφέρον για τους αυτόχθονες όλου του κόσμου, για τον πολιτισμό και το δίκαιό τους. Γράφω και τώρα ένα κείμενο που αφορά και σε αυτούς και που θα εκδοθεί σε συλλογικό τόμο αλλοδαπού (διεθνούς) εκδοτικού οίκου. Το ενδιαφέρον μου αυτό, το έχω μεταδώσει και σε μεταπτυχιακούς κυρίως φοιτητές μου, κάποιοι δε από αυτούς έχουν γράψει εξαιρετικές εργασίες!

Μια πολύ μικρή αναφορά στους Αβορίγινες που είχα κάνει στο πλαίσιο μιας εισήγησής μου για τα πολιτιστικά τοπία:

Η Αυστραλία ήταν πρωτοπόρος στην εφαρμογή της ιδέας των πολιτιστικών τοπίων σε περιοχές της επικράτειάς της που σχετίζονταν με τους Αβορίγινες. Ήδη το 1984 θέσπισε τον Aboriginal and Torres Strait Islander Protection Act, προκειμένου να διατηρήσει και προστατέψει τόπους, περιοχές και αντικείμενα ιδιαίτερης σημασίας για τους Αβορίγινες. Επιδιώκοντας να προσεγγίσει τη πολιτιστική τους κληρονομιά με μια ανάλογη της δικής τους θεώρηση, επισήμανε ότι «σημαντική περιοχή Αβοριγίνων» ήταν μια εδαφική ή υδάτινη περιοχή της Αυστραλιανής επικράτειας η οποία θεωρείται «ιδιαίτερης σημασίας για τους Αβορίγινες σύμφωνα με την παράδοση αυτών.

            Στο πλαίσιο του νόμου αυτού, ως «παράδοση των Αβοριγίνων» ορίζεται «το σύνολο των παραδόσεων, παρατηρήσεων, εθίμων και πεποιθήσεων των Αβοριγίνων γενικά ή μιας συγκεκριμένης κοινότητας ή μιας ομάδας Αβοριγίνων».

(εννοείται πως αυτά είναι ψίχουλα, ακόμα, σε σχέση με αυτά που "οφείλονται" από το κράτος στους Αβορίγινες...)

Η γη είναι τεράστιας σημασίας για όλους τους αυτόχθονες πληθυσμούς του κόσμου - και όχι ως ιδιοκτησία, υπάρχει μια κοσμογονική σχέση γης και ανθρώπων. Η γη είναι ιερή και οι άνθρωποι αποτελούν "ένα ακέραιο τμήμα αυτού του ολιστικού και ζώντος τοπίου".

Με αφορμή τους Αβορίγινες (από αφορμή σε αφορμή το πάω!!), ευκαιρία να σας "συστήσω" και έναν σπουδαίο καλλιτέχνη:
Ο Αυστραλός συνθέτης - από την Τασμανία - Peter Sculthorpe (1929-2014) ( https://en.wikipedia.org/wiki/Peter_Sculthorpe) ήταν από τους πλέον ονομαστούς διεθνώς, σύγχρονους "κλασσικούς" συνθέτες. Στα έργα του - ιδιαίτερα μετά το 1970 - επιχείρησε να φέρει σε επαφή στοιχεία της μουσικής των Αβοριγίνων με μουσικά στοιχεία της Δύσης. Νωρίτερα είχε επηρεασθεί πολύ και από Ασιατική μουσική, στη συνέχεια όμως έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη ζωή και τη μουσική των Αβοριγίνων.

"Earth Cry":

https://www.youtube.com/watch?v=g0MhMmO9jvw

"From Oceana":

https://www.youtube.com/watch?v=chDCpYR0jrY

Εννοείται πως οι Αβορίγινες - γενικότερα οι αυτόχθονες πληθυσμοί - θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον, πολύ.

Η σπουδαία Ξένια Καλογεροπούλου

Ελάχιστα λόγια για δύο πανέμορφες παραστάσεις που είδα χθες και σήμερα στο θέατρο Πόρτα.

Σήμερα το πρωί είδα "Το μυστήριο της Πολιτείας Χάμελιν":

http://www.porta-theatre.gr/index.php/el/icalagenda/69-to

Ήταν η τελευταία παράσταση του έργου, ευτυχώς πρόλαβα! Ήταν αριστούργημα!!!!!!!!!!!!!!!!

Ακόμα μια φορά που ο σκηνοθέτης Θωμάς Μοσχόπουλος μεγαλούργησε, όπως και ΟΛΟΙ οι άλλοι συντελεστές της παράστασης. Όσο για τους ηθοποιούς, ήσαν όλοι τους τέλεια συντονισμένοι και έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό: Άννα Καλαϊτζίδου,  Ευαγγελία Καρακατσάνη, Χαρά Κότσαλη, Γιώργος Παπαγεωργίου, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Anna Chifu.

                                                                   Μπράβο σας!!!

Χθες βράδυ είδα την όπερα του Rameau, "Pygmalion":

http://www.porta-theatre.gr/index.php/el/theatro-plays/124-pygmalion

Αγαπώ πολύ τη μουσική του συνθέτη αυτού. Η παράσταση ήταν ένα μικρό (λόγω διάρκειας, 55 λεπτών) διαμαντάκι. Όλοι ερμήνευσαν εξαιρετικά - η φωνή του ..αγάλματος ήταν θεΐκή!!!!!!!!!!!!

Ένα βιντεάκι όπου μιλάει ο σκηνοθέτης-σκηνογράφος της παράστασης, Πάρις Μέξης:

http://www.megatv.com/megatvsk/default.asp?catid=27836&subid=2&pubid=35222764

Τα σέβη μου στη μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου, Ξένια Καλογεροπούλου. Της χρωστάμε όλοι όσοι αγαπάμε το θέατρο, μικροί και μεγάλοι, πολλή "χαρά" - με την ευρύτατη σημασία της λέξης.

http://www.megatv.com/megagegonota/article.asp?catid=27375&subid=2&pubid=35179927


Επιτέλους φθινοπώριασε. Έφηβη, δεν συμπαθούσα αυτή την εποχή. Εδώ και πολλά χρόνια τη λατρεύω - για τα χρώματά της, για την κίνησή της, για το ότι όλα αλλάζουν στη διάρκειά της.

                                                              Καλή εβδομάδα

Jean-Philippe Rameau, "Nouvelles Suites" - με τον Alexandre Tharaud:

https://www.youtube.com/watch?v=nYFJPXr1YzA

Νυχτερινή ευωδιά

                      Το πιο χρήσιμο αξεσουάρ σήμερα, ήταν αυτό στη φωτογραφία!!

Hilary Hahn & Hauschka, "Bounce Bounce"
από το cd τους Silfra.

https://www.youtube.com/watch?v=bvAh91_5jjc

https://www.youtube.com/watch?v=5Q_yLqcDpGU

                                                            ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΥΩΔΙΑ


                           Μερικές φορές η ερημιά γίνεται ανυπόφορη, παίρνεις τότε έναν
                                     αριθμό τηλεφώνου
                           έστω για ν' ακούσεις μια φωνή, ζητάς ένα όνομα "λάθος" σου απα-
                                     ντάνε
                           όλα ήταν λάθος, κι οι δρόμοι που πήραμε και τα λόγια που είπαμε
                           και τα χέρια που κρατήσαμε... Παιδί κρυβόμουν πίσω απ' τον κομό,
                                     εκεί ήταν το άπειρο, αλλά δε χωρούσε παρά μόνο εμένα -
                           γι' αυτό σας λέω μη ζητάμε περισσότερα κι αργότερα, άντρας πια,
                                     καθόμουν πίσω απ' τα τζάμια και κοίταζα τα φώτα της πό-
                                     λης
                            έτσι γνώρισα το αναπότρεπτο των χωρισμών - τί θ' απομείνει λοι-
                                     πόν
                            τί θ' απομείνει από τόσες προσδοκίες, τόσους στεναγμούς;
                            ένα όνομα και δυό χρονολογίες χαραγμένες στην πέτρα που ο καιρός
                                     θα τις σβήνει σιγά σιγά.
                            Όλοι φεύγουμε, χωρίς να μάθει τίποτα ο ένας για τον άλλον. Για-
                                      τί; Τί φταίει;
                            Ή μήπως όλα γίνονται για κάποιο λόγο μυστηριώδη: ένα άλυτο
                                      αίνιγμα ίσως, ή μια τιμωρία;

                            Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη - ώ ανθισμένη μα-
                                      ταιότητα του κόσμου...    

Comparative Procedural Law

Μόλις έλαβα αυτό το μέιλ, με το πολύ ενδιαφέρον για κάποιους νέους ερευνητές νέο:

On behalf of Professor Loïc Cadiet (Université Paris I Sorbonne) and Professor Burkhard Hess (Max Planck Institute Luxembourg), we are very pleased to inform you that a new edition of the IAPL-MPI Summer School, organized by the International Association of Procedural Law and the Max Planck Institute Luxembourg, will be held next July 2016.

Once again, the aim of the School is to bring together young post-doc researchers dealing with European and comparative procedural law, as well as with other relevant dispute resolution mechanisms for civil cases, during a three-day event of fruitful discussion and scientific debate.

The 2nd IAPL-MPI Summer School is dedicated to the topic “Approaches to Comparative Procedural Law: the Pluralism of Methods” and will take place from 10 to 13 July 2016 at the Max Planck Institute for Procedural Law, Luxembourg.

The call for applications is already open on www.mpi.lu. Enclosed you will find a poster providing all relevant information.

We would be very grateful if you could support us by forwarding this email with its attachment to all young academics you believe may be willing to apply.

We thank you in advance for your valuable support and remain at your disposal for any further information.

Best regards

Karin SontheimerMax Planck Institute Luxembourg for Procedural Law
4, rue Alphonse Weicker L-2721 Luxembourg Tel: (+352) 26 94 88 922summer-school@mpi.lu www.mpi.lu

Σας χαιρετώ με υπέροχη μουσική και πάλι:

Ο πολύ σπουδαίος κλασσικός βιολονίστας Nigel Kennedy, παίζει κομμάτια παραδοσιακά της Ανατολικής Ευρώπης. Ομολογώ ότι το:

"Jovano Jovanke"

https://www.youtube.com/watch?v=czBVb82JHm0

αλλά και το:

"Ajde Jano"

https://www.youtube.com/watch?v=1UPlyQow2rI

με κάνουν κομμάτια κάθε φορά που τα ακούω - και είμαι ικανή να τα βάζω ασταμάτητα από την αρχή, χωρίς να τα βαριέμαι.

Οι φωτογραφίες είναι σημερινές, από το "Μεράστρι". ένα κατάστημα στο Παγκράτι, που είναι σαν παραμυθότοπος.

Σταγόνες τέχνης

Αύριο, στο Μέγαρο Μουσικής, συναυλία με τον καταπληκτικό βιολονίστα Λεωνίδα Καβάκο:

http://www.megaron.gr/default.asp?pid=5&la=1&evID=2773

(μην μπείτε στον κόπο να ψάξετε για εισιτήρια, έχουν εξαντληθεί!!)

Σήμερα, στην Εφημερίδα των Συντακτών έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του. Δυστυχώς δεν έχει ακόμα αναρτηθεί ηλεκτρονικά, ώστε να σας δώσω το λινκ.

Δείτε την ιστοσελίδα του Καβάκου:

http://leonidaskavakos.com/el

Τα βιολιά στις φωτογραφίες είναι Stradivarius - η δεύτερη φωτογραφία είναι από το βασιλικό παλάτι στη Μαδρίτη.

"Ο νόμος της αγοράς", η ταινία που θέλω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να δω. Ο Vincent Lindon είναι ασύλληπτος ηθοποιός!

https://www.youtube.com/watch?v=jMxpbsCQHKw


Σοφία Κουκουλά, "Πέντε κεράσια στο μωσαϊκό", Μωβ Σκίουρος, Αθήνα 2015, σ. 51:

                                                                    ΥΠΟΣΤΕΓΟ

                              Εγώ στα ξερόχορτα θα αναπνέω. Θα παίρνω ζωή από το
                              τότε. Εγώ μια ώρα θα ξαποσταίνω. Μονάχα. Ύστερα θα
                              φυσώ το καράβι για το νησί των ελιγμών. Εγώ μια λέξη
                              θα σου πω. Δεν είμαι εγώ. Μα σαν ανταμώσουμε σε μιας
                              τυχαίας αυλής το υπόστεγο. Ενώ θα βρέχει. Ένα φιλί θα
                              κλέψω από το στόμα σου. Το ξαφνικό. Κάπως έτσι φιλου-
                              μένη και ξαφνιασμένη θα γίνω αυτό που γύρευα. Μια φορά
                              κι έναν καιρό. Εγώ.



Καλό Σαββατοκύριακο. Και οι άντρες να προσέχετε τι απαντάτε στις ερωτήσεις των γυναικών!!

Μερικές φορές (ίσως από αμηχανία, ίσως όμως και λόγω ...ιδιόρρυθμου χαρακτήρα) τα λόγια σας δεν διακρίνονται από τακτ... για να το θέσω ευσχήμως!

Anthropology of Law

Δυο κουβέντες με φίλους, κάποια αστεία και χαρούμενη αγορά (βλέπε την 1η και την 3η φωτογραφίες!!), μου έφτιαξαν το κέφι και μου θύμισαν ενδιαφέροντα βιβλία - δικαίου και τέχνης.

Υπό την ...αιγίδα των αεροπορικών κουκλακίων:

Fernanda Pirie, "The Anthropology of Law", Clarendon Law Series, Oxford University Press, 2013, p.15:

"There is much to be gained by delving into legal history: laws have had international reach for millennia and the legal landscape has often been complex. Historical, as much as contemporary, examples can help us question the paradigm of state law, which equates law with sovereignty, assumes a world divided neatly into jurisdictions, and presents law as the foundation of regularity and order. There were laws and legal phenomena before the rise of the nation state, that is ways of thinking about and organizing societies that are still visible in texts - both legal codes and writing about law. This includes realms of legal activity associated with religion, especially in the Islamic world, or claiming ancient historical origins, notably the English common law. An anthropology of law that employs a comparative historical perspective can suggest new paradigms and possibilities for analysis: the appeal of the legal form, the idealistic elements - the ways in which law tends to invoke a higher order - the practical efficacy of law without enforcement, and legal borrowing."

Πέρασα από τον "Βιβλιοστάτη" και πήρα ένα καταπληκτικό καινούριο βιβλίο πεζοποίησης - σ'ευχαριστώ πολύ, Γιώργο, που μου το επισήμανες!!

Σοφία Κουκουλά, "Πέντε κεράσια στο μωσαϊκό", Μωβ Σκίουρος, Αθήνα 2015, σ. 16:

                                                                     ΔΕΙΤΕ

                             Δείτε. Έτσι περνούν οι ημέρες μου. Σαν σε τροχό πλίθινο. 
                             Σε εποχή μετατραυματική. Άλλες φορές κάνω τσουλήθρα
                             πάνω του καθώς κυλά στις μύτες των ποδιών του. Άλλες
                             πάλι τον κουβαλώ στην πλάτη μου για να μην κουραστεί.
                             Είναι και αυτές που με σπρώχνει ο ίδιος στου δρόμου το
                             κέντρο. Την ημέρα μη χάσω. Πριν έρθει η νύχτα. Πριν οι
                             μυρωδιές εκλείψουν. Πριν το σκοτάδι μου κρύψει τη στιγ-
                             μή. Που θάρρεψα να θελήσω. Δείτε.

Στους φοιτητές μου αφιερωμένη και αυτή η ανάρτηση - σε ό,τι, δηλαδή, αξίζει περισσότερο, σε αυτή τη συχνά πολύ δύσβατη πορεία στον χώρο.

Blue

Αγαπημένο μου χρώμα, το μπλε. Προσαρμόζεται σε κάθε διάθεσή μου, χαρούμενη ή θλιμμένη. Διφορούμενη και η έννοια της λέξης, άλλωστε, ιδιαιτέρως της αγγλικής:

Blue...

Μίζερο (το λιγότερο που μπορώ να πω...), το να βλέπεις νέα παιδιά να είναι έτοιμα (ή ήδη προετοιμασμένα...) να προσκολληθούν σε αυτό που θεωρούν ως εξουσία...

Να ήξεραν ποίαν "πλάνην οικτράν πλανώνται"...

Το μεγαλείο της ζωής, η ελευθερία της ψυχής, τους είναι άγνωστα - όπως και σε πολλούς, πάααααρα πολλούς μεγαλύτερούς τους.

"Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία" (Ανδρέας Κάλβος)

Lenka, "Blue Skies":

https://www.youtube.com/watch?v=-mSRraXCY9w

Ένας ηθοποιός παίζει ρόλους στο θέατρο. Και το θαυμάζω αυτό. Δεν μπορώ, βέβαια, να πω το ίδιο για την υποκρισία στην καθημερινή ζωή...

Ella Fitzgerald, "Blue Skies"

https://www.youtube.com/watch?v=epRXoS_P0lk


Όλες οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο. Οι δύο πρώτες είναι από χορογραφίες του Nacho Duato.

Burn it blue

Λατρεμένο τραγούδι:

https://www.youtube.com/watch?v=Mqx8fe7v7po

 Σήμερα το βράδυ θα πάω να δω τη χορευτική παράσταση Elvedon, στο θέατρο Πόρτα. Ελπίζω να είναι τόσο όμορφη όσο υποψιάζομαι!

Οι φωτογραφίες (εκτός από αυτές του χορού, που είναι από το διαδίκτυο) είναι δικές μου, από το πολύ "ζεστό" μπαράκι στη γειτονιά μου, το Μπρίκι.


Υ.Γ. Λόγω ΠΟΛΛΗΣ δουλειάς, δεν προλαβαίνω να γράψω περισσότερα - γλιτώσατε από τη φλυαρία μου!!!

Το απλό είναι ωραίο

Αγαπημένος ζωγράφος, μέγιστος ζωγράφος: Παναγιώτης Τέτσης.

Έχει αυτή την ώρα στο Κανάλι της Βουλής, σε επανάληψη, συνέντευξη του Παναγιώτη Τέτση. Θυμήθηκα το μεγαλείο της ζωγραφικής του.

Και ως άνθρωπος είναι πολύ ενδιαφέρων.

Ερώτηση:

"Ποια αρετή θαυμάζετε στους ανθρώπους;"

Απάντηση:

"Να έχουν ευθύτητα".

"Το απλό είναι ωραίο - το απαλλαγμένο από τα περιττά".

                                             "Ναι, η ομορφιά μπορεί να μας σώσει"

                                                                                          Παναγιώτης Τέτσης

Θάλασσα, πάντα

Και δεν εννοώ ότι τα κάνω πάντα θάλασσα! Εντάξει, από καιρού εις καιρόν συμβαίνει κι αυτό!

                                             Πάντα ερωτευμένη με τη θάλασσα, εννοώ.

Robert Plant, "Sea of Love":

https://www.youtube.com/watch?v=7RBmdFGNt48

Claude Debussy, "La mer":

https://www.youtube.com/watch?v=4O9PqE82STc

Phil Phillips, "Sea of Love"

https://www.youtube.com/watch?v=ZDVp3iT0M2Y

Η πρώτη φωτογραφία και η τελευταία είναι δικές μου. Οι άλλες δύο είναι ...ανώνυμου δωρητή!


Sophia de Mello Breyner Andresen,

"Atlântico"

Mar,
Metade da minha alma é feita da maresia.

(Θάλασσα,
Το μισό της ψυχής μου είναι φτιαγμένο από θαλασσινό αέρα)

Διάλεξη Walter Pintens - 19.10.2015

Μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστημονική εκδήλωση του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου είναι αυτή που βλέπετε κατωτέρω.

Εννοείται ότι θα είμαι εκεί.

Επιστημονικές εκδηλώσεις για δικαστές και δικηγόρους – 19.10.15

Οι επιστημονικές εκδηλώσεις για δικαστές και δικηγόρους, οι οποίες διοργανώνονται για έκτη συνεχή χρονιά από το Ελληνικό Ινστιτούτο Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου, συνεχίζουν τη Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 19.00, με τη διάλεξη του κου Walter Pintens, Ομότιμου Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Leuven, Επίτιμου Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Saarland, πρώην Γενικού Γραμματέα της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Καταστάσεως, με θέμα:   

«Η εναρμόνιση των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων. Οι αρχές της Επιτροπής για το Ευρωπαϊκό Οικογενειακό Δίκαιο.»

Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί στο κτίριο του Ινστιτούτου (Σόλωνος 73 ΤΚ 10679 Αθήνα, 4ος όροφος) και θα διεξαχθεί στην αγγλική.  Οι ενδιαφερόμενοι παρακαλούνται να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον για τη συμμετοχή τους αποστέλλοντας e-mail στη Γραμματεία του Ινστιτούτου ( “hiifl@hiifl.gr – υπόψη κας Μάλλιου) καθώς, λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Οι πανέμορφες φωτογραφίες (από τη Μονεμβασιά) είναι της διδακτορικής μου φοιτήτριας Μαρίνας Παρασχάκη.