"...there’s so much drama ... on the march toward redemption..."

Στο Σύγχρονο Θέατρο, 2η μέρα στη σειρά που πήγα (χθες βράδυ) να δω έργο που παίζεται εκεί και έφυγα καταγοητευμένη!

"Η Δύναμη του Σκότους", του Λέοντος Τολστόι με τη θεατρική ομάδα ΝΑΜΑ, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.

https://www.youtube.com/watch?v=47uP5-U_9mI

Ήταν όλοι τους υπέροχοι!!!

Δυο-τρεις πινελιές/φράσεις ξεχωριστά, για:

Ο Γιώργος Παπαγεωργίου ήταν απλώς συγκλονιστικός, στο τέλος μας είχε κάνει όλους κουρέλια...

Η Αγορίτσα Οικονόμου μας άφησε με το στόμα ανοιχτό, είχε στήσει ένα ρόλο απίστευτο, κεντώντας κάθε λεπτομέρειά του!

Ο Χρήστος Σαπουντζής, κατάφερε ακόμα μια φορά να γίνει ο ρόλος, όχι απλώς να παίξει τον ρόλο! (χαίρομαι πάντα πολύ για τον παλιό "συμμαθητή" μου στη Χοροκίνηση - https://www.facebook.com/chorokinisi/!)

Είναι απίστευτα συγκινητικό το πόσο μοχθούν οι θεατράνθρωποι, ακόμα και με πολύ δύσκολες συνθήκες, να πετυχαίνουν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους - τίποτα λιγότερο!

Συγκρίσεις (η ειδικότης μου!):

Μια όχι και τόσο κολακευτική κριτική (από αυτήν και ο τίτλος της ανάρτησης) παράστασης που ανέβηκε σε θέατρο της Νέας Υόρκης το 2007:

http://www.nytimes.com/2007/09/25/theater/reviews/25powe.html

Και άλλη μια κριτική, επίσης κάπως σκληρή, παράστασης που ανέβηκε το 2008 στη Μόσχα:

http://moscowtyz.ru/john-freedman-laying-down-the-law

Η φωτογραφία είναι από πολύ παλαιά παράσταση:

Ο Τολστόι παίζει σκάκι - με ποιόν; Θα σας γελάσω...

Η μεγάλη Κυρία της σκηνοθεσίας: Ελένη Σκότη!

Όσα έργα έχω δει τα τελευταία χρόνια (ξεχωρίζω αυτά με τον Καταλειφό, αλλά και τα φετινά: "Λεωφορείο ο Πόθος" και "Δύναμη του Σκότους"), σκηνοθετημένα από την ίδια, είναι απλώς αριστουργήματα! Να δω πότε θα καταφέρω να δω και τον "Άγριο Σπόρο" που είναι συνεχώς sold-out και που θα πρέπει να κλείσω εισιτήριο περίπου ένα μήνα νωρίτερα, κάτι πολύ δύσκολο για μένα, έτσι πηγμένη στη δουλειά που είμαι και με σχεδόν ανύπαρκτη δυνατότητα πρόβλεψης ελεύθερου χρόνου... Πού θα πάει, όμως, θα το δω!