Φωτογραφίες - ντοκουμέντα!! Φεβρουάριος 1991 - έχω κάνει μια μικρή αναφορά και σε παλαιότερη ανάρτηση: Ήμουν δικηγόρος στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και είχε έρθει εκπρόσωπος της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ, από τη Washington, για να δει το κατά πόσον ήταν ανεκτές και ...κόσμιες [πάντα υπό έλεγχο είμαστε...] οι συνθήκες για τους [οικονομικούς, στη συντριπτική τους πλειονότητα] πρόσφυγες από την Αλβανία, οι οποίοι, από τα Χριστούγεννα του 1990, δυο μήνες πριν, δηλαδή, έφευγαν κρυφά από εκεί και έρχονταν στην Ελλάδα - προφανώς, παράνομα, δεν είχαν βίζα... Άλλοι από τα σύνορα της Ηπείρου, άλλοι από την πλευρά της Καστοριάς. Προσωρινά, οι ελληνικές αρχές (παντός είδους, θα σας εξηγήσω τί εννοώ) είχαν διαθέσει 2 στρατόπεδα, ένα στα Γιάννενα και ένα στην Καστοριά (περισσότερες λεπτομέρειες φοβάμαι πως δεν θυμάμαι, ποιά ακριβώς στρατόπεδα ήταν αυτά).
Ήταν ένας φοβερός χειμώνας, με πολύ κρύο και πολύ χιόνι. Οι φωτογραφίες είναι από το στρατόπεδο στην Καστοριά. Εκεί, νομίζω (και πάλι με μια μικρή επιφύλαξη, πάνε και τόσα χρόνια) ότι έμεναν προσωρινά οι Βορειοηπειρωτικής καταγωγής. Ο Μητροπολίτης Καστοριάς (μια από τις Αρχές που σας ανέφερα), είχε ενεργό συμμετοχή στην περίθαλψη και στα της διατροφής των ανθρώπων αυτών. Μας είχε πει ότι τους είχαν κάνει εξετάσεις και το "ενδιαφέρον" ήταν πως, παρά την εμφανώς ελλιπέστατη σίτισή τους στο παρελθόν, είχαν πολύ καλή φυσική κατάσταση, όμως τα δόντια τους ήσαν τελείως χαλασμένα. Τελικά, από τις συζητήσεις μαζί τους, είχε "αποκαλυφθεί" ότι αυτό μάλλον οφειλόταν στο ότι, προκειμένου να κατευνάσουν την πείνα τους, έτρωγαν ζάχαρη! Είχαν ζαχαρότευτλα και ζάχαρη άφθονη, χωρίς περιορισμό, ενώ ακόμα και το ψωμί ήταν με [πολύ...] μέτρο... Θυμάμαι ότι στις "συνεντεύξεις" στην Αθήνα (προκειμένου να δω αν πληρούσαν τις προϋποθέσεις αναγνώρισής τους ως πολιτικών προσφύγων), σε ανθρώπους ίδιας καταγωγής, μάθαινα ότι είχαν δικαίωμα μόνο σε μια φραντζόλα ψωμί την εβδομάδα.. Στην Αλβανία του Εμβέρ Χότζα (πολλά χρόνια κυβέρνησε) ήταν πολύ εύκολο να πάει κανείς εξορία ή φυλακή. Κάποιοι από αυτούς μου είχαν αναφέρει ότι θεωρούσαν "καλύτερο" το να πάνε φυλακή από το να πάνε εξορία (όπου, υποθετικά, θα ήσαν ελεύθεροι), διότι στην πρώτη περίπτωση θα είχαν ένα πιάτο φαγητό...
Με συμπάθησαν τότε και χάρηκαν πάρα πολύ όταν τους πρότεινα να βγάλουμε φωτογραφίες!! Είναι προφανές αυτό!! Κάποιοι ποζάρουν κιόλας!
Ανοιχτά σακκάκια, μαζεμένα μανίκια (είπαμε, πόζαραν κιόλας! Απολύτως ανθρώπινο), τί να τους κάνει σ' αυτούς το χιόνι... Ενώ εμένα το μόνο ακάλυπτο είναι το (από τη φύση του) άσπρο πρόσωπό μου με την (από το χιόνι) κόκκινη μύτη μου!
Τεράστιο ζήτημα αυτό, της μετανάστευσης.... Δύσκολο και οδυνηρό, συχνά και στη νόμιμη, πάντα στην παράνομη...
Καλή Κυριακή, καλή εβδομάδα, όλες μου τις ευχές και για την αυριανή ημέρα.
Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης, αγιογραφίες του σπουδαίου Σπύρου Βασιλείου
Ήταν ένας φοβερός χειμώνας, με πολύ κρύο και πολύ χιόνι. Οι φωτογραφίες είναι από το στρατόπεδο στην Καστοριά. Εκεί, νομίζω (και πάλι με μια μικρή επιφύλαξη, πάνε και τόσα χρόνια) ότι έμεναν προσωρινά οι Βορειοηπειρωτικής καταγωγής. Ο Μητροπολίτης Καστοριάς (μια από τις Αρχές που σας ανέφερα), είχε ενεργό συμμετοχή στην περίθαλψη και στα της διατροφής των ανθρώπων αυτών. Μας είχε πει ότι τους είχαν κάνει εξετάσεις και το "ενδιαφέρον" ήταν πως, παρά την εμφανώς ελλιπέστατη σίτισή τους στο παρελθόν, είχαν πολύ καλή φυσική κατάσταση, όμως τα δόντια τους ήσαν τελείως χαλασμένα. Τελικά, από τις συζητήσεις μαζί τους, είχε "αποκαλυφθεί" ότι αυτό μάλλον οφειλόταν στο ότι, προκειμένου να κατευνάσουν την πείνα τους, έτρωγαν ζάχαρη! Είχαν ζαχαρότευτλα και ζάχαρη άφθονη, χωρίς περιορισμό, ενώ ακόμα και το ψωμί ήταν με [πολύ...] μέτρο... Θυμάμαι ότι στις "συνεντεύξεις" στην Αθήνα (προκειμένου να δω αν πληρούσαν τις προϋποθέσεις αναγνώρισής τους ως πολιτικών προσφύγων), σε ανθρώπους ίδιας καταγωγής, μάθαινα ότι είχαν δικαίωμα μόνο σε μια φραντζόλα ψωμί την εβδομάδα.. Στην Αλβανία του Εμβέρ Χότζα (πολλά χρόνια κυβέρνησε) ήταν πολύ εύκολο να πάει κανείς εξορία ή φυλακή. Κάποιοι από αυτούς μου είχαν αναφέρει ότι θεωρούσαν "καλύτερο" το να πάνε φυλακή από το να πάνε εξορία (όπου, υποθετικά, θα ήσαν ελεύθεροι), διότι στην πρώτη περίπτωση θα είχαν ένα πιάτο φαγητό...
Με συμπάθησαν τότε και χάρηκαν πάρα πολύ όταν τους πρότεινα να βγάλουμε φωτογραφίες!! Είναι προφανές αυτό!! Κάποιοι ποζάρουν κιόλας!
Ανοιχτά σακκάκια, μαζεμένα μανίκια (είπαμε, πόζαραν κιόλας! Απολύτως ανθρώπινο), τί να τους κάνει σ' αυτούς το χιόνι... Ενώ εμένα το μόνο ακάλυπτο είναι το (από τη φύση του) άσπρο πρόσωπό μου με την (από το χιόνι) κόκκινη μύτη μου!
Τεράστιο ζήτημα αυτό, της μετανάστευσης.... Δύσκολο και οδυνηρό, συχνά και στη νόμιμη, πάντα στην παράνομη...
Καλή Κυριακή, καλή εβδομάδα, όλες μου τις ευχές και για την αυριανή ημέρα.
Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης, αγιογραφίες του σπουδαίου Σπύρου Βασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου