Στίχοι και εικόνες - Στίχοι με εικόνες

Η κουκλίτσα Honfleur! 1981. 2 1/2 ώρες μόνο βρέθηκα εκεί - και τις 2 ώρες, προς μεγάλη μου σύγχυση, μείναμε να τρώμε θαλασσινά σε ένα εστιατόριο! Εντάξει, δεν λέω, είναι διάσημη η Νορμανδία [και] για τα θαλασσινά της (έχω και εγώ μαζέψει έναν κουβά μύδια, σε άλλη πόλη της, άλλη φορά, όταν λόγω παλίρροιας τραβήχτηκε το νερό σε μεγάλη απόσταση και άπειροι ...κουβάδες κυκλοφορούσαν προς γέμισμα!), αλλά να χάνει κανείς το υπερθέαμα της πόλης για το φαγητό...

Να πω ότι διαβάζω συχνά ποίηση, θα πω ψέματα.. Κάποιες φορές όμως νοιώθω έντονα την ανάγκη να "παρηγορηθώ" με ένα στίχο.. Επίσης "μου αρέσουν" οι φαινομενικά ήρεμοι στίχοι που σε "τινάζουν".

Πριν λίγες μέρες τελείωσα μια πολύ ωραία βιογραφία της Emily Dickinson: "Lives like Loaded Guns", της Lyndall Gordon. Ο τίτλος, από τον φοβερό της στίχο:

 "My life had stood - a Loaded Gun".

Τί παραπάνω να πει κανείς...


Και για καληνύχτα, από την εκπληκτική συλλογή της Τζένης Μαστοράκη, "Μ'ένα στεφάνι φως" (όσα χρόνια και αν έχουν περάσει από όταν εκδόθηκε και την αγόρασα, δεν έχει πάψει να με γοητεύει), ένα κομμάτι που λατρεύω (δυστυχώς δεν έχω πολυτονικό πρόγραμμα, άρα δεν είναι πιστή αντιγραφή!):

"Κι ό,τι πονά, κι αν λησμονιέται την αυγή, μια
νύχτα άλλη, πλανήτης βάσκανος, ραγίζει η ανα-
τολή, κι ανάρια λάμποντας το πέρασμά του στο
σκοτάδι, σαν ερπετό, μεγάλη σαύρα που βουτά, θα
ρθει, μετά την αγωνία στα στενά, σώμα καμένο
και χλωρό κεφάλι, θα 'ρθει, κατάχλωρος απ' τη
φωτιά, κι ό,τι εξαντλεί, σαΐτα, βόλι και κακό
φιλί,

ο μάγος έρωτας, ο τρόμος έρωτας το φέρνει πάλι."


                                Λίμνη Ιωαννίνων, όταν την πρωτοείδα, μου φάνηκε μαγική!

                                                                    1986 ή 1989