Καθηγητής Αντώνης Μ. Αντάπασης.
Ένας έντιμος άνθρωπος. Ένας δίκαιος άνθρωπος. Δυστυχώς "έφυγε" νωρίς.
Ήταν μεγάλη μου τιμή η ψήφος του.
Το 2003, στην κοπή της πίτας, ρωτούσα όλους τους άλλους αν πέτυχαν το φλουρί, μην κοιτάζοντας το κομμάτι που κρατούσα, θεωρώντας απίθανο να είχε πέσει σε μένα! Επειδή δεν βρισκόταν πουθενά, ...θυμήθηκα να κοιτάξω το δικό μου. Και ώ του θαύματος, ήταν εκεί!
Γι'αυτό και το έκπληκτο αλλά και το πολύ χαρούμενο ύφος μου, αφού μου έδινε το δώρο που αντιστοιχούσε στο φλουρί αυτός ο εξαιρετικός άνθρωπος.
Πίσω και πλάγια, φαίνεται η γλυκύτατη και πάντα γελαστή, πραγματική φίλη, Σούλα Λεονταρίτου.
Δεν συναντά κανείς, δυστυχώς, συχνά ανθρώπους έντιμους, ακέραιους, στη ζωή του.
Τιμώ τη μνήμη του.
Ένας έντιμος άνθρωπος. Ένας δίκαιος άνθρωπος. Δυστυχώς "έφυγε" νωρίς.
Ήταν μεγάλη μου τιμή η ψήφος του.
Το 2003, στην κοπή της πίτας, ρωτούσα όλους τους άλλους αν πέτυχαν το φλουρί, μην κοιτάζοντας το κομμάτι που κρατούσα, θεωρώντας απίθανο να είχε πέσει σε μένα! Επειδή δεν βρισκόταν πουθενά, ...θυμήθηκα να κοιτάξω το δικό μου. Και ώ του θαύματος, ήταν εκεί!
Γι'αυτό και το έκπληκτο αλλά και το πολύ χαρούμενο ύφος μου, αφού μου έδινε το δώρο που αντιστοιχούσε στο φλουρί αυτός ο εξαιρετικός άνθρωπος.
Πίσω και πλάγια, φαίνεται η γλυκύτατη και πάντα γελαστή, πραγματική φίλη, Σούλα Λεονταρίτου.
Δεν συναντά κανείς, δυστυχώς, συχνά ανθρώπους έντιμους, ακέραιους, στη ζωή του.
Τιμώ τη μνήμη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου